|
|
Łk 11,14-23
|
|
|
14 Usuwał kiedyś demona, a był on niemy. Kiedy demon wyszedł, niemy zaczął mówić, a tłumy były zdumione. 15 Niektórzy z nich powiedzieli: "Za sprawą Belzebuba, przywódcy demonów, usuwa demony". 16 Inni dla próby domagali się od Niego znaku z nieba. 17 Wtedy On, ponieważ znał ich myśli, odezwał się do nich: "Jeśli jakiekolwiek królestwo dopuściło do rozłamu w sobie, ulega spustoszeniu. Tam dom na dom napada. 18 Jeśli tak samo szatan dopuścił do rozłamu w sobie, jak ostoi się jego królestwo? Bo mówicie, że ja za sprawą Belzebuba usuwam demony. 19 Jeśli ja za sprawą Belzebuba usuwam demony, to ci wasi synowie za czyją sprawą usuwają? Dlatego oni będą waszymi sędziami. 20 Jeśli zaś ja usuwam demony za sprawą palca Bożego, to właśnie już przyszło do was królestwo Boże. 21 Kiedy mocny człowiek strzeże w pełnym uzbrojeniu swojej zagrody, bezpieczne jest jego mienie; 22 gdy jednak mocniejszy od niego przyjdzie i pokona go, zabiera mu całe jego uzbrojenie, na którym tak polegał, i rozdaje łupy na nim zdobyte. 23 Kto nie jest ze mną, jest przeciwko mnie; kto nie gromadzi ze mną, rozgania.
|
|
Uczniowie Jezusa wrócili z pierwszej owocnej służby misyjnej. Jezus nauczył ich modlitwy i pokazał, że jego Ojciec może im dać Ducha Świętego, gdy poproszą.
Przeciwnicy Jezusa mówią do ludzi zbierających się w różnych miejscach, że On działa pod wpływem złego ducha, Belzebuba.
Belzebub to imię księcia złych duchów, pierwotnie imię fenickiego bóstwa. Szatan to przeciwnik Boga i wszystkiego, co Boże. Mowa tu o aniołach, którzy zbuntowali się przeciwko Bogu i uznali siebie za Jemu równych. Syn Boży odnosi nad nimi zwycięstwo w mocy Ducha Świętego.
Przeciwnicy Jezusa domagający się jakiegoś nowego potężnego znaku, nie rozpoznali Ducha Świętego, którym był napełniony Jezus i nawali Go Belzebubem.
Jezus usuwa demony mocą Ducha Świętego, a to znaczy, że jest Mesjaszem, że królestwo Boże odnosi zwycięstwo nad szatanem, Belzebubem, demonami, co oznacza, że odnosi zwycięstwo nad całym królestwem ciemności.
Jezus usuwa demony “za sprawą palca Bożego”. W przeszłości za sprawą palca Bożego egipscy czarnoksiężnicy faraona zaniechali prób naśladowania cudów Mojżesza i przyznali, że prawdziwy Bóg działa przez Mojżesza, nie zaś przez nich. To, co Bóg czynił w przeszłości, by wyratować swój lud z niewoli, teraz kontynuuje Jezus, w którego służbie ujawnia się moc królestwa Bożego.
Odrzucenie dowodów działania Ducha Bożego jest bluźnierstwem. Bluźnierstwo to przekleństwo, znieważanie, obelga. To uporczywe przeciwstawianie się mesjańskiej władzy Jezusa, posunięte aż do oskarżeń o czary w celu zakwestionowania znaków Ducha potwierdzających Jego Boską tożsamość. Wywyższony został Belzebub, a poniżony Mesjasz.
Przywódcy religijni nie są z Jezusem, są przeciwko Niemu. Do pewnego stopnia osiągnęli swój cel, nastawili część ludzi przeciwko Niemu, rozproszyli ich, rozgonili. Belzebub jest zadowolony.
Rozproszenie, rozgonienie lub odsunięcie ludzi od Jezusa jest pozorne. Duch nieczysty wyjdzie z człowieka, a gdy ten człowiek nie uwierzył w Jezusa, wraca do niego z siedmioma innymi, i późniejszy stan tego człowieka jest jeszcze gorszy, niż był wcześniej.
|