|
|
Łk 1,67-79
|
|
|
67 A Zachariasz, jego ojciec, napełniony Duchem Świętym prorokował mówiąc: 68 "Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, że spojrzał i dał wyzwolenie swojemu ludowi; 69 że umieścił dla nas "Róg Ocalenia" w rodzie Dawida, swojego sługi, 70 tak jak powiedział przez usta swoich świętych, już dawnych proroków, 71 aby był ratunkiem przed naszymi wrogami i przed ręką wszystkich, którzy nas nienawidzą; 72 bo okazał miłosierdzie naszym przodkom i pamiętał o świętym swoim przymierzu, 73 o przysiędze, którą złożył Abrahamowi, naszemu przodkowi, że sprawi nam to, 74 że wyrwani z ręki wrogów bez strachu służyć Mu będziemy 75 przez wszystkie dni nasze, w świętości i sprawiedliwości przed Nim. 76 A ty, dziecię, będziesz nosić imię: "Prorok Najwyższego", ponieważ pójdziesz przed Nim, aby przygotować Jego drogi, 77 Jego ludowi dać poznać zbawienie przez odpuszczenie ich grzechów 78 dzięki miłosiernemu sercu naszego Boga, za sprawą którego odwiedzi nas "Wschód z Wysokości", 79 aby się pokazać przebywającym w ciemności i w cieniu śmierci, aby nasze kroki skierować na drogę pokoju".
|
|
Zachariasz przez około dziesięć miesięcy nie mógł mówić, a może też nie słyszał. Wcześniej zabrakło mu ufności, że wraz z Elżbietą będą mogli mieć jeszcze dziecko. Miał kilka miesięcy na przemyślenie tego kim jest jego Bóg.
W ósmym dniu po narodzeniu syna Zachariasza i Elżbiety, rodzina i znajomi zebrali się w celu jego obrzezania i nadania mu imienia. Zachariasz odzyskał mowę po potwierdzeniu imienia „Jan”.
Zachariasz nie tylko odzyskał mowę, lecz także został napełniony Duchem Świętym, poddał się Jego mocy i prowadzeniu. W mocy Ducha najpierw wywyższył Boga Izraela, który jest wierny przymierzu i przysiędze, jaką złożył Abrahamowi.
Zachariasz przedstawia to, co usłyszał od anioła na temat Jana i nienarodzonego jeszcze syna Marii, Zbawiciela, boskiego potomka Dawida, Króla Izraela.
Najpierw potwierdza, że Bóg już umieścił w świecie „"Róg Ocalenia", róg zbawienia, moc zbawczą w rodzie Dawida.” Tak opisuje fakt poczęcia Dziewicy Marii, które dokonało się przez Ducha Świętego.
Następnie przedstawia swojego syna wyznaczonego w Bożym planie zbawienia jako Eliasza. Judejczycy spodziewali się powrotu proroka Eliasza na krótko przed przybyciem Mesjasza. Jan nie jest Eliaszem, lecz upodobni swoje życie do stylu życia historycznego proroka.
W przyszłości, nad Jordanem, Judejczycy, doświadczający odrodzenia duchowego, pod wpływem Jana zrozumieją, że zbawienie nie będzie polegało na wyzwoleniu z niewoli rzymskiej, lecz na przebaczeniu grzechu. Grzechem jest błądzenie, wrogość, obojętność względem Boga, chybienie celu życia.
Pierwszy rozdział ewangelii według św. Łukasza ma mesjański charakter. Maria i Zachariasz nie pochodzą z elit społecznych, nie posiadają wykształcenia teologicznego, ale pod wpływem Ducha Świętego są pewni wypełniania się najważniejszych obietnic i proroctw Bożych. Zaufali Bogu, dali wiarę jego słowom.
Około trzydziestu lat później w Judei i Galilei wszystkie te słowa ożyją poprzez zdarzenia, w których uczestniczyć będzie wiele tysięcy ludzi.
|