²² A kiedy upłynął określony przez Mojżeszowe Prawo czas ich oczyszczenia, przyprowadzili Go do Jerozolimy, ażeby ofiarować Go Panu ²³ zgodnie z tym, co jest napisane w Prawie Pańskim: "Każdy pierworodny potomek męski zostanie uznany za poświęconego Panu", ²⁴ oraz żeby dać ofiarę zgodnie z wypowiedzią Prawa Pańskiego: "Jedną parę turkawek lub dwa młode gołąbki". ²⁵ Żył wtedy w Jeruzalem pewien człowiek imieniem Symeon. Człowiek ten był sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał Pociechy Izraela. Duch Święty był nad nim. ²⁶ Duch Święty objawił mu, że nie umrze, zanim nie zobaczy Mesjasza Pańskiego. ²⁷ Za sprawą Ducha przyszedł wtedy na teren świątyni. Kiedy rodzice wnieśli Dzieciątko Jezus, aby uczynić z nim zgodnie ze zwyczajem nakazanym przez Prawo, ²⁸ on wziął je w swoje objęcia i zaczął błogosławić Boga, mówiąc: ²⁹ "Teraz, o Panie, pozwalasz już odejść swojemu słudze w pokoju, według Twojego słowa, ³⁰ bo moje oczy zobaczyły Twoje Zbawienie, ³¹ które postawiłeś gotowe przed oczami wszystkich ludów: ³² Światło dla oświecenia narodów, Chwałę Twojego ludu, Izraela!" ³³ Jego ojciec i matka dziwili się tym słowom o Nim. ³⁴ A Symeon zaczął ich błogosławić. Do Maryi, Jego matki, powiedział: "Oto Ten stanął na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, a także jako znak wywołujący sprzeciw, ³⁵ aby na jaw wyszły ukryte myśli wielu serc. A twoją duszę przeszyje miecz". ³⁶ Była tam też prorokini Anna, córka Fanuela, z pokolenia Asera. Posunęła się już w latach. Kiedyś, od swojego panieństwa, żyła ze swoim mężem przez siedem lat. ³⁷ Potem, aż do osiemdziesiątego czwartego roku, była wdową. Nie odstępowała od świątyni, lecz każdego dnia i każdej nocy służyła Bogu poszcząc i modląc się. ³⁸ Ona również o tej właśnie godzinie przyszła i wysławiała Boga. Mówiła o tym [Dzieciątku] wszystkim oczekującym wyzwolenia Jeruzalem. ³⁹ Kiedy zrobili wszystko, co jest według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swojego miasta Nazaretu. ⁴⁰ A Dziecko rosło i napełniając się mądrością nabierało siły. Łaska Boga była nad Nim.