Łk 1,26-38
26 A w szóstym miesiącu posłany został od Boga anioł Gabriel do galilejskiego miasta, które się nazywa Nazaret, 27 do dziewicy wydanej za mąż człowiekowi imieniem Józef, z rodu Dawida. Imię tej dziewicy Maryja. 28 Kiedy wszedł do niej, powiedział: "Raduj się, obdarzona łaską, Pan z tobą". 29 Ona zmieszała się na tę wypowiedź i zastanawiała się, skąd takie pozdrowienie. 30 Wtedy rzekł jej anioł: "Nie bój się, Maryjo, bo zyskałaś łaskę u Boga. 31 Oto poczniesz w swoim łonie i urodzisz Syna. Nazwiesz Go imieniem Jezus. 32 On będzie wielki. Będzie nosił imię: "Syn Najwyższego". Jemu Pan Bóg da tron Dawida, Jego ojca, 33 i będzie na wieki królem nad plemieniem Jakuba. Jego panowanie nie będzie mieć końca". 34 Wtedy Maryja zapytała anioła: "Jak to będzie, skoro męża [jeszcze] nie znam?" 35 Na to odrzekł jej anioł: "Duch Święty przyjdzie do ciebie i moc Najwyższego okryje cię swoim cieniem. Dlatego Owo Rodzące się będzie nosić imię "Święty", "Syn Boży". 36 A oto Elżbieta, twoja krewna, ona również poczęła syna mimo swojej starości. To już szósty miesiąc dla tej, którą nazywają "Jałowa". 37 Bo dla Boga żadna rzecz nie jest niemożliwa". 38 Maryja odpowiedziała: "Oto służebnica Pana. Oby mi się stało według twojego słowa". Wtedy anioł odszedł od niej.
 
Komentarz
    W pierwszych dwóch rozdziałach Ewangelia wg św. Łukasza przedstawia dojrzały owoc zbawczego przymierza między Bogiem a Izraelem. Tym owocem są ludzie, którzy zaufali Bogu tak jak Abraham.
Zaczęli Go poznawać i uwielbiać, stali się Mu posłuszni, byli gotowi do służenia Bogu i ludziom. Tak można opisać Zachariasza i Elżbietę, pasterzy oraz Symenona i Annę.

    Taką osobą jest też charakteryzująca się dojrzałą wiarą Maria, która licząc około czternastu lat osiągnęła dojrzałość do zawarcia małżeństwa.
Jako osoba, która już wcześniej zaufała Bogu i umiłowała Go, nie sprzeciwia się woli Boga, lecz pyta (Go) o to, co ma uczynić.

    Anioł, sługa Boga wykonujący Jego polecenia, wyjaśnia: będziesz służyła jako matka syna o imieniu Jezus – "Jahwe zbawia". Maria wyraża zgodę.

    A Duch Święty sprawia, że Jezus jest równocześnie Synem Najwyższego i synem Dawida - Bogiem i człowiekiem.
   
Łk 1,5-25  Łk 1,26-38  Łk 1,39-56  Łk 1,39-45  Łk 1,46-56  Łk 1,57-66  Łk 1,57-66.80  Łk 1,67-79  Łk 2,16-21  Łk 2,22-35  Łk 2,22-40  Łk 2,33-35  Łk 2,36-40  Łk 2,41-52  Łk 3,1-6  Łk 3,10-18  Łk 4,1-13  Łk 4,24-30  Łk 4,31-37  Łk 4,38-44  Łk 5,1-11  Łk 5,17-26  Łk 5,27-32  Łk 5,33-39  Łk 6,1-5  Łk 6,6-11  Łk 6,12-19  Łk 6,17. 20-26  Łk 6,20-26  Łk 6,27-38  Łk 6,36-38  Łk 6,39-45  Łk 6,39-42  Łk 6,43-49  Łk 7,1-10  Łk 7,11-17  Łk 7,18-23  Łk 7,24-30  Łk 7,36-50 . 8,1-3  Łk 8,1-3  Łk 8,4-15  Łk 8,16-18  Łk 8,19-21  Łk 9,7-9  Łk 9,11-17  Łk 9,18-24  Łk 9,18-22  Łk 9,22-25  Łk 9,28-36  Łk 9,43-45  Łk 9,46-50  Łk 9,51-56  Łk 9,51-62  Łk 9,57-62  Łk 10,1-12.17-20  Łk 10,1-9  Łk 10,13-16  Łk 10,17-24  Łk 10,21-24  Łk 10,25-37  Łk 10,38-42  Łk 11,1-13  Łk 11,1-4  Łk 11,5-13  Łk 11,14-23  Łk 11,27-28  Łk 11,29-32  Łk 11,37-41  Łk 11,47-54  Łk 12,1-7  Łk 12,8-12  Łk 12,13-21  Łk 12,32-48  Łk 12,35-40  Łk 12,39-48  Łk 12,49-53  Łk 12,54-59  Łk 13,1-9  Łk 13,10-17  Łk 13,18-21  Łk 13,22-30  Łk 13,31-35  Łk 14,1.7-14  Łk 14,12-14  Łk 14,25-33  Łk 15,1-32  Łk 15,1-10  Łk 15,1-3.11-32  Łk 15,3-7  Łk 16,1-13  Łk 16,1-8  Łk 16,9-15  Łk 16,19-31  Łk 17,1-6  Łk 17,5-10  Łk 17,7-10  Łk 17,11-19  Łk 17,20-25  Łk 17,26-37  Łk 18,1-8  Łk 18,9-14  Łk 18,35-43  Łk 19,1-10  Łk 19,11-28  Łk 19,41-44  Łk 19,45-48  Łk 20,27-40  Łk 20,27-38  Łk 21,5-19  Łk 21,5-11  Łk 21,12-19  Łk 21,20-28  Łk 21,25-28.34-36  Łk 21,29-33  Łk 21,34-36  Łk 22,14 - 23,56  Łk 23,35-43  Łk 23,44-53 - 24,1-6  Łk 24,13-35  Łk 24,35-48  Łk 24,46-53