³⁹ W tych dniach Maryja zebrała się i z pośpiechem poszła do miasta Judy w górzystej krainie. ⁴⁰ Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. ⁴¹ Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, podskoczyło dzieciątko w jej łonie, a Elżbieta napełniona została Duchem Świętym. ⁴² Wtedy głośno zawołała: "Ty wśród kobiet błogosławiona! Błogosławiony owoc twojego łona! ⁴³ A skądże mi to, że matka mojego Pana przyszła do mnie!? ⁴⁴ Bo właśnie gdy tylko zabrzmiał głos twojego pozdrowienia w moich uszach, dziecko podskoczyło z radości w moim łonie. ⁴⁵ Szczęśliwa ta, która uwierzyła, że spełnione zostanie, co jej od Pana zostało powiedziane". ⁴⁶ A Maryja rzekła: "Uwielbia dusza moja Pana. ⁴⁷ Duch mój weselem się napełnił dzięki Bogu, mojemu Zbawicielowi, ⁴⁸ że spojrzał na taką małość swojej służebnicy. Bo oto odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia, ⁴⁹ że mnie On, Możny, tak wielkie rzeczy uczynił. Święte Jego imię! ⁵⁰ Jego miłosierdzie przez pokolenia i pokolenia dla żyjących w Jego bojaźni. ⁵¹ Okazał w dziełach moc swojego ramienia, rozproszył unoszących się pychą w myślach serc swoich. ⁵² Strącił możnych ze stołków, a małych uczynił wielkimi. ⁵³ Cierpiących głód napełnił dobrami, a bogatych z gołymi rękami odprawił. ⁵⁴ Ujął się za Izraelem, swoim sługą, aby pamiętano o Jego miłosierdziu, ⁵⁵ jak powiedział do naszych przodków: Abrahamowi i jego potomstwu na wieki". ⁵⁶ Maryja została przy niej przez trzy miesiące. Potem wróciła do swojego domu.