Łk 10,25-37
25 Wystąpił jakiś znawca Prawa i wystawiając Go na próbę, zapytał: "Nauczycielu, co powinienem uczynić, aby osiągnąć życie wieczne?" 26 On mu rzekł: "Co jest napisane w Prawie? Jak tam czytasz?" 27 Odpowiadając powiedział: "Będziesz miłował Pana, swojego Boga, całym swoim sercem, i całą swoją duszą, i całą swoją mocą, i całą swoją myślą, a bliźniego swego jak samego siebie". 28 Rzekł mu: "Poprawnie odpowiedziałeś. Czyń to, a będziesz żył". 29 A on, chcąc się usprawiedliwić, zapytał Jezusa: "Ale kto jest moim bliźnim?" 30 Podejmując to, Jezus powiedział: "Pewien człowiek szedł z Jeruzalem do Jerycha i wpadł w ręce zbójców. Ograbili go, zadali mu rany i odeszli, porzucając na pół umarłego. 31 Przypadkiem szedł tą drogą jakiś kapłan. Gdy jednak go zobaczył, ominął bokiem. 32 Podobnie lewita, który także znalazł się w tym miejscu, gdy zobaczył, ominął bokiem. 33 Do tego samego miejsca doszedł też odbywający podróż Samarytanin i wzruszył się, gdy zobaczył. 34 Przybliżył się, opatrzył jego rany, lejąc na nie oliwę i wino, wsadził go na swoje bydlę, zawiózł go do zajazdu i zajął się nim. 35 Nazajutrz wyjął dwa denary, dał właścicielowi zajazdu i powiedział: Pielęgnuj go. Jeśli coś więcej wydasz, gdy będę wracał, oddam ci. 36 Który z tych trzech okazał się, twoim zdaniem, bliźnim tego, który wpadł w ręce zbójców?" 37 Odpowiedział: "Ten, który okazał mu miłosierdzie". Jezus mu rzekł: "Idź i ty czyń podobnie".
 
Komentarz
    Nazwa „uczeni w Prawie” opisuje grupę znawców Pism Starego Testamentu. Pismo poznawali wykonując pracę przepisywania manuskryptów biblijnych. Z czasem nabywali wykształcenia i mówiono o nich "nauczyciel", rabbi. Wielu należało do stronnictwa faryzeuszy.
Swoje wypowiedzi zaczynali od słów: "Jest napisane: ."
Podobnie Jezus rozpoczyna pytania od słów: "co jest napisane", "co przeczytałeś".

    Dwunastoletni Jezus zadawał im pytania na dziedzińcu świątyni jerozolimskiej. Podziwiali Jego wiedzę i inteligencję.
Teraz wykształcony znawca Prawa pyta Jezusa, Nauczyciela, o pewny sposób osiągnięcia zbawienia wiecznego.
Jezus zapytał o jego zdanie w tej sprawie, otrzymał odpowiedź z Prawa: "Będziesz miłował…".

    Zbawia wiara - jej podstawą jest umiłowanie Boga jako Zbawiciela. Miłowanie Boga, nie jest jednak pełne bez miłowania bliźniego. Religijne miłowanie Boga bywa pozorne. Nie można kochać Boga, a jednocześnie nienawidzić, potępiać i być obojętnym wobec ludzi, bliźnich.

    A kto jest bliźnim? „etymologicznie: ten tuż obok, w pobliżu, blisko; stąd: bliźni, sąsiad”
Bliźnim jest ten, kto teraz jest obok mnie, ktoś obok w potrzebie.
   
Łk 1,5-25  Łk 1,26-38  Łk 1,39-56  Łk 1,39-45  Łk 1,46-56  Łk 1,57-66  Łk 1,57-66.80  Łk 1,67-79  Łk 2,16-21  Łk 2,22-35  Łk 2,22-40  Łk 2,33-35  Łk 2,36-40  Łk 2,41-52  Łk 3,1-6  Łk 3,10-18  Łk 4,1-13  Łk 4,24-30  Łk 4,31-37  Łk 4,38-44  Łk 5,1-11  Łk 5,17-26  Łk 5,27-32  Łk 5,33-39  Łk 6,1-5  Łk 6,6-11  Łk 6,12-19  Łk 6,17. 20-26  Łk 6,20-26  Łk 6,27-38  Łk 6,36-38  Łk 6,39-45  Łk 6,39-42  Łk 6,43-49  Łk 7,1-10  Łk 7,11-17  Łk 7,18-23  Łk 7,24-30  Łk 7,36-50 . 8,1-3  Łk 8,1-3  Łk 8,4-15  Łk 8,16-18  Łk 8,19-21  Łk 9,7-9  Łk 9,11-17  Łk 9,18-24  Łk 9,18-22  Łk 9,22-25  Łk 9,28-36  Łk 9,43-45  Łk 9,46-50  Łk 9,51-56  Łk 9,51-62  Łk 9,57-62  Łk 10,1-12.17-20  Łk 10,1-9  Łk 10,13-16  Łk 10,17-24  Łk 10,21-24  Łk 10,25-37  Łk 10,38-42  Łk 11,1-13  Łk 11,1-4  Łk 11,5-13  Łk 11,14-23  Łk 11,27-28  Łk 11,29-32  Łk 11,37-41  Łk 11,47-54  Łk 12,1-7  Łk 12,8-12  Łk 12,13-21  Łk 12,32-48  Łk 12,35-40  Łk 12,39-48  Łk 12,49-53  Łk 12,54-59  Łk 13,1-9  Łk 13,10-17  Łk 13,18-21  Łk 13,22-30  Łk 13,31-35  Łk 14,1.7-14  Łk 14,12-14  Łk 14,25-33  Łk 15,1-32  Łk 15,1-10  Łk 15,1-3.11-32  Łk 15,3-7  Łk 16,1-13  Łk 16,1-8  Łk 16,9-15  Łk 16,19-31  Łk 17,1-6  Łk 17,5-10  Łk 17,7-10  Łk 17,11-19  Łk 17,20-25  Łk 17,26-37  Łk 18,1-8  Łk 18,9-14  Łk 18,35-43  Łk 19,1-10  Łk 19,11-28  Łk 19,41-44  Łk 19,45-48  Łk 20,27-40  Łk 20,27-38  Łk 21,5-19  Łk 21,5-11  Łk 21,12-19  Łk 21,20-28  Łk 21,25-28.34-36  Łk 21,29-33  Łk 21,34-36  Łk 22,14 - 23,56  Łk 23,35-43  Łk 23,44-53 - 24,1-6  Łk 24,13-35  Łk 24,35-48  Łk 24,46-53