|
|
Łk 9,43-45
|
|
|
Herod, Judejczyk na służbie rzymskiego okupanta, był zaniepokojony informacjami o działalności Jezusa, a społeczeństwo izraelskie było zdumione wielkością Boga, widoczną w tej działalności. Jezus nie oczekuje od ludzi podziwu i ziemskiej chwały, On oczekuje wiary tych ludzi.
Uzdrowienia i wskrzeszenia jednych ludzi nie gwarantują uleczenia wszystkich chorych, lecz mają prowadzić do wiary w pochodzenie Jezusa od Boga. Ojciec chorego syna prosi Jezusa o wyleczenie, bo „prosiłem Twoich uczniów, aby to usunęli, lecz nie mogli”.
Jak czuli się tak ocenieni uczniowie, którzy w innych miejscach uzdrawiali? Rozwój duchowy, osiąganie dojrzałości, to nie tylko wiedza, lecz dojrzałość emocjonalna i społeczna. Jak postępować, gdy zostaną zranione ich uczucia? A jak kiedy pojawi się konflikt pomiędzy uczniami? A jak kiedy będą atakowani i poniżani, a nawet prześladowani?
Jezus udowodnił już swoją tożsamość, czerpiącą swoje pochodzenie od Bogu Izraela. Drugi raz zapowiada zbliżającą się Jego śmierć. Już niewiele czasu pozostało na ukształtowanie uczniów, aby byli dojrzałymi reprezentantami nowego królestwa, Bożego królestwa.
Jezus drugi raz wyjaśnia swoją tożsamość mesjańską. Ponownie rozpoczyna od nie zrozumiałej dla uczniów informacji, że odda się w ręce ludzi, którzy Go zabiją. Za pierwszym razem mówił, że dozna wiele cierpień i będzie odrzucony przez przywódców narodowych i religijnych. Słysząc relację Marka, Piotr stanął w obronie przywódców religijnych, nie wierząc, że mogą tak postąpić. Jezus nazwał jego myślenie ludzkim, wrogim wobec myślenia Bożego.
Jezus unika kontaktu z ludźmi, bo najważniejszymi ludźmi są teraz dla Niego sami uczniowie. Do tego czasu uczniostwo mogło być przygodą, teraz muszą stać się dojrzałymi przywódcami. Już czas, aby uznali "Syna Człowieczego" za "Syna Bożego". W tym celu przekazuje uczniom przesłanie o swojej męce i zmartwychwstaniu.
Po drugiej zapowiedzi śmierci i zmartwychwstania, uczniowie boją się pytać Jezusa o wyjaśnienie. Nie wiedzą, którym ludziom może się oddać, aby Go zabili. Podobnie jak wcześniej Piotr, nie dopuszczają myśli, by mogli to zrobić ludzie, których znają, ludzie uzdrowieni, uczestnicy różnych spotkań, a przywódcy religijni, w ich mniemaniu, postąpią po Bożemu. Kto Go zabije i w jaki sposób?
Uczniowie nie zrozumieli celu i sposobu odejścia Jezusa. Zrodziły się obawy co do przyszłości. W tym stanie emocjonalnym zaczęli myśleć jak ludzie tego świata, że po Jego odejściu nadejdzie ich czas i zaczęli rozmyślać o tym, „który z nich będzie większy”.
|