|
|
Łk 17,26-37
|
|
|
26 Bo jak było za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego: 27 jedli, pili, żenili się, za mąż wychodziły aż do tego dnia, w którym Noe wszedł do arki i nastał potop. Zniszczył wszystkich. 28 Podobnie jak było za dni Lota: jedli, pili, kupowali, sprzedawali, sadzili, budowali, 29 a w tym dniu, w którym Lot wyszedł z Sodomy, ogień i siarka spadły z nieba i zniszczyły wszystkich. 30 Tak samo będzie w tym dniu, w którym pojawi się Syn Człowieczy. 31 Kto w owym dniu będzie na tarasie, a jego rzeczy w mieszkaniu, niech nie schodzi, aby je zabrać; kto na polu, niech tak samo nie odwraca się do tego, co za nim. 32 Przypomnijcie sobie żonę Lota. 33 Jeśli ktoś będzie zabiegał o to, aby zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, odrodzi je. 34 Oświadczam wam: tej nocy dwóch będzie na jednym łożu, jeden zostanie wzięty, a drugi odrzucony; 35 dwie będą razem mełły, jedna zostanie wzięta, a druga odrzucona". 36 () 37 Wtedy odzywając się, zapytali Go: "Dokąd, Panie?" A On im odpowiedział: "Gdzie padlina, tam zbiorą się także sępy".
|
|
W końcowym okresie nauczania Jezus kontynuuje wyjaśnianie okoliczności związanych ze zniszczeniem Jerozolimy oraz swoim powrotem na ziemię.
Po wypowiedzi Jezusa, że "nie zostanie tu kamień na kamieniu, który by nie uległ ruinie" uczniowie zapytali o czas tych zdarzeń i o znaki potwierdzające, że to właśnie będzie miało miejsce. Opisując kilka innych zapowiadanych wydarzeń Jezus przyrówna je do skutków potopu z czasów Noego.
Jezus Chrystus pojawi się ponownie niespodziewanie, nagle. Tak jak w czasie potopu jedni ludzie zostali uratowani, a inni poginęli, tak wraz z powrotem Syna Bożego jedni zostaną uratowani, a inni ludzie odrzuceni.
Przypominając żonę Lota Jezus ukazuje pośpiech, porzucenie własnych dóbr i ziemskich trosk, aby móc uciec przed nadciągającą zagładą. Żona Lota uznała utracone majętności za ważniejsze od uratowania życia. Uczniowie nie powinni niczego cenić bardziej niż "królestwa Boga, które jest w nich".
W czasie powrotu Syna Bożego będzie podobnie jak w czasie biblijnego potopu. Z dwóch jeden zostanie zabrany, a drugi pozostawiony.
Św. Paweł odróżni później tych, którzy umierają w Jezusie, od tych, którzy umierają bez wiary w Jezusa Chrystusa.
Na krótko przed aresztowaniem Jezus daje uczniom ostatnie wskazówki na temat ich życia wtedy, kiedy On wróci do Ojca. Mają być czujni, zarówno oni, jak i pokolenia wierzących przed paruzją, przyjściem.
Święty Piotr pisze: „Pana zaś Chrystusa miejcie w sercach za Świętego i bądźcie zawsze gotowi do obrony wobec każdego, kto domaga się od was uzasadnienia tej nadziei, która w was jest."
Jego Powrót jest równie pewny, jak Jego pierwsze przyjście na świat.
Autor listu do Hebrajczyków powie: „Chrystus raz jeden był ofiarowany dla zgładzenia grzechów wielu, drugi raz ukaże się nie w związku z grzechem, lecz dla zbawienia tych, którzy Go oczekują."
Tych ludzi, którzy nie uwierzyli spotka los jaki spotkał pokolenie Noego i Lota. Ciała tych ludzi, którzy poginęli stały się pokarmem sępów. Ten obraz zapowiada jakieś przerażające oddzielenie, oddalenie tych, którzy nie uwierzyli w Jedynego prawdziwego Syna Bożego.
Uczniowie Jezusa trwając w wierze będą przygotowani i nie zaskoczy ich ani śmierć Jezusa, ani Jego zmartwychwstanie, ani napełnienie Duchem Świętym, ani Jego niewidzialna obecność, ani Jego powrót, ani to, gdzie się znajdą po śmierci, bo dla nich będzie to spotkanie się z Bogiem pełnym miłości.
|