|
|
Łk 3,1-6
|
|
|
1 W piętnastym roku panowania Tyberiusza Cezara, gdy rządcą Judei był Poncjusz Piłat, tetrarchą Galilei - Herod, tetrarchą Iturei i okręgu Trachonitis - jego brat, Filip, tetrarchą Abileny - Lizaniasz, 2 za arcykapłana Annasza i Kajfasza, doszło na pustyni słowo Boga do Jana, syna Zachariasza. 3 Więc przybył do tej całej, leżącej nad Jordanem krainy, wzywając do chrztu pokutnego dla odrzucenia grzechów, 4 zgodnie z tym, co jest napisane w księdze słów proroka Izajasza: "Głos wołającego na pustyni: "Przygotujcie drogę Pana, wyrównajcie Jego ścieżki. 5 Każdy jar ma zostać wyrównany, każda góra i pagórek obniżone. Co zygzakowate - ma stać się prostą ścieżką, a skaliste - gładkimi drogami. 6 Każdy człowiek ma zobaczyć zbawienie Boże"".
|
|
Ewangelista Łukasz rozpoczyna opowiadanie o Janie Chrzcicielu od umieszczenia tego wydarzenia w czasie historycznym. Łukasz dokładnie opisuje działanie Jana nad Jordanem i określa ich cel, bo jego opowiadanie będą czytali głównie chrześcijanie wywodzący się z pogan, może ktoś na dworze cesarskim w związku z procesem św. Pawła.
Cesarz Tyberiusz panował od 14 do 37 r. po Chr., Herod Antypas, syn Heroda Wielkiego był namiestnikiem Galilei w latach 4 przed Chr. - 39 po Chr. a Poncjusz Piłat pełnił swój urząd od 26 do 36 r. po Chr. W ten sposób Łukasz informuje, że Jan rozpoczął swoją działalność w okresie pomiędzy wrześniem 27 r. po Chr. a październikiem r. 28.
Prorok Izajasz zapowiadał, że przed przyjściem Syna Bożego zabrzmi "Głos wołającego na pustkowiu: Przygotujcie drogę Pana, wyrównajcie Jego ścieżki." Kilka wieków później Zachariasz, ojciec Jana usłyszał od anioła o swoim synu: "Wielu synów Izraela nawróci do Pana, ich Boga." Około trzydzieści lat później proroctwo wypełniło się.
Jan opuścił dom i zamieszkał nad Jordanem. Judejczycy przez nauczanie Jana zrozumieli, że postępują niezgodnie z Prawem Bożym. Oni grzeszą, czyli błądzą, nie osiągają celu wynikającego z nazywania się dziećmi Boga i ludem Boga. Dlatego potrzebują przemiany, zastanowienia się nad tym do czego ich to doprowadziło.
Muszą zmienić sposób myślenia, muszą się nawrócić, czyli odwrócić od czegoś, by zwrócić się ku czemuś, od obojętności wobec Boga do umiłowania Go, od braku zaufania do zaufania Bogu, od nieposłuszeństwa do posłuszeństwa Bogu.
Muszą na nowo pozwolić Bogu na kierowanie ich życiem przez słowo Boże. Wtedy zobaczą za górami i krętymi ścieżkami życia, swoje jedyne zbawienie, ocalenie, ratunek – Jezusa Chrystusa.
Wkrótce Jezus opuści Nazaret i uda się nad Jordan na spotkanie z Janem i ludźmi, którzy zaczęli szukać Boga i naprawiać swoje życie. Będą przygotowani do zrozumienia tego, co Jezus im powie i co uczyni.
|