|
|
Łk 6,27-38
|
|
|
27 Lecz mówię wam, słuchającym: miłujcie swoich wrogów, dobrze czyńcie tym, którzy wami gardzą, 28 błogosławcie tych, którzy wam złorzeczą, módlcie się za tych, którzy was krzywdzą. 29 Jeśli ktoś uderzy cię w policzek, nadstaw również drugi. I nie broń nawet sukni, gdy ktoś zabiera twój płaszcz. 30 Dawaj każdemu proszącemu cię i nie dopominaj się o zwrot u tego, kto zabiera twoje. 31 Jak chcecie, aby ludzie wam czynili, tak samo wy im czyńcie. 32 Jeśli miłujecie tylko tych, którzy was miłują, jakaż to dla was chwała? Przecież i grzesznicy miłują tych, którzy ich miłują. 33 Jeżeli wyświadczacie dobrodziejstwa tym, którzy wam dobrodziejstwa wyświadczają, jakaż to dla was chwała? Również grzesznicy to czynią. 34 Jeżeli pożyczacie tym, od których spodziewacie się zwrotu, jakaż to dla was chwała? Również grzesznicy pożyczają grzesznikom, aby tyle samo otrzymać z powrotem. 35 Miłujcie swoich wrogów, wyświadczajcie im dobrodziejstwa i udzielajcie pożyczek, niczego się nie spodziewając, a wasza nagroda będzie wielka i będziecie synami Najwyższego, bo On jest dobry dla niewdzięcznych i dla zepsutych. 36 Stawajcie się miłosierni, jak wasz Ojciec jest miłosierny. 37 Nie osądzajcie, a nie będziecie osądzeni. Nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni. Przebaczajcie, a będzie wam przebaczone. 38 Dawajcie, a wam będzie dane. Dadzą wam w wasz fartuch miarą dobrą, ubitą, potrząśniętą, przelewającą się. Jaką miarą mierzycie, podobnie wam zostanie wymierzone.
|
|
Trwa Kazanie na Równinie późniejsze i krótsze od Kazania na Górze opisanego przez Mateusza.
Uczeń Jezusa naśladujący swego Pana postępuje w sytuacjach konfliktowych inaczej niż ludzie ze świata. Błogosławieni, czyli rozradowani i szczęśliwi z powodu zbawienia uczniowie Jezusa:
1 miłują swoich wrogów, ludzi nieprzyjaznych, bo Bóg bierze ich w obronę;
2 dobrze czynią tym, którzy nimi gardzą, bo Bóg zna ich wartość;
3 błogosławią tych, którzy im złorzeczą, bo Bóg zna prawdę;
4 modlą się za tych, którzy ich krzywdzą, bo Bóg będzie sędzią oszczerców.
Zamiast oddawania temu, kto uderzy w policzek, uczeń Jezusa myśli o tym, co dobrego mógłby zrobić dla niego. przeciwnikowi, o czymś dobrym pomyśleć Myśli, o czymś dobrym na temat krzywdzącego go człowieka oraz modli się do Boga, aby Bóg go zmienił. Uczniowie Jezusa, tak jak On, spotkają wielu przeciwników, ludzi, którzy będą nimi gardzili, będą im złorzeczyli, a nawet krzywdzili.
Rozwiązywanie konfliktu wymaga przeznaczenia potrzebującemu więcej czasu niż ten potrzebny na odbycie krótkiej rozmowy lub pożyczenia i dania komuś czegoś drugi i trzeci raz.
Przyjaźń, przebaczenie, hojność i otwarta postawa wobec ludzi to wyzwanie dla wszystkich, którzy nazywają siebie uczniami Jezusa.
W świecie pełnym konfliktów międzyludzkich uczniowie Jezusa wniosą nową jakość, jeśli będą Jego naśladowali. Wiele konfliktów zniknie, lub zostanie rozwiązanych, jeśli zajmą się:
- Poznaniem prawdy o kimś, zamiast osądzaniem braci w wierze i bliźnich.
- Przebaczaniem braciom w wierze i bliźnim, zamiast ich potępianiem.
- Dawaniem, darowaniem i rozdawaniem zamiast trwaniem w egoizmie.
Brak przebaczenia tym, którzy nas skrzywdzili prowadzi do goryczy, długiego pamiętania złego. Poprawne przebaczanie prowadzi do sytuacji, w której może się zdarzyć, że odkryjemy, iż na przykład autorem plotki był ktoś inny niż podejrzewamy i kogo oskarżamy. Przebaczenie polega obrazowo na uwalnianiu, na wypuszczaniu kogoś z naszego więzienia.
Wszystko, co jest nasze, zawsze pochodzi od Boga. Dawanie polega na przekazaniu czegoś, co jest nasze jako dar, podarunek, można to rozdawać lub użyczać braciom w wierze i bliźnim.
Dawać można swoje talenty, dary duchowe, czas, pieniądze dawać z miłością jako miarą, dawać ponad zwyczajową miarę stosowaną w lokalnej kulturze. Obraz miary nie mogącej pomieścić obfitości błogosławieństw, ilustruje hojną Bożą odpowiedź na nasze szczodre dzielenie się darami, przebaczeniem, twórczym naprawianiem i budowaniem więzi z braćmi w wierze i bliźnimi.
Miarą miłości bliźniego jest miłowanie siebie, rozumiane nie jako egoizm, lecz miłowanie siebie jako człowieka stworzonego przez Boga. Miłowanie siebie to wszechstronny rozwój i osiąganie dojrzałości.
Uczniowie Jezusa uczą się dojrzałego życia. W dalszej części kazania Jezus położy nacisk na budowanie poprawnych więzi pomiędzy uczniami przez rezygnację z osądzania innych uczniów i stosowanie przebaczenia.
|