¹⁴ A kiedy przyszła właściwa godzina, zasiadł do stołu i z Nim apostołowie. ¹⁵ Wtedy powiedział im: "Bardzo zapragnąłem spożyć z wami tego paschalnego baranka, zanim doznam męki. ¹⁶ Bo mówię wam, że już nie spożyję go, aż się spełni w królestwie Bożym". ¹⁷ Potem ujął kielich i po modlitwie dziękczynienia powiedział: "Weźcie go i rozdzielcie między siebie. ¹⁸ Bo mówię wam, że odtąd z tego plonu winorośli nie wypiję, aż przybędzie królestwo Boże". ¹⁹ Potem wziął chleb, wygłosił modlitwę dziękczynienia, połamał i rozdał im, mówiąc: "To jest moje ciało, które się za was wydaje. Czyńcie to na moją pamiątkę". ²⁰ Tak samo [wziął] kielich po wieczerzy i powiedział: "Ten kielich, który się za was wylewa - to nowe przymierze przez moją krew. ²¹ Lecz oto ręka tego, który mnie wydaje, jest przy mnie na tym stole. ²² Bo wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi według tego, co ma wyznaczone, jednak biada temu człowiekowi, przez którego jest wydawany". ²³ Wtedy oni zaczęli dochodzić między sobą, który z nich mógłby być tym, co ma to zrobić. ²⁴ Powstał też spór między nimi o to, który z nich cieszy się godnością większego. ²⁵ Wtedy im rzekł: "Królowie narodów są ich panami i sprawujący władzę nad nimi są nazywani dobroczyńcami. ²⁶ Wy nie tak, ale kto starszy wśród was, niech się stanie młodszy, a mający władzę - sługą. ²⁷ No bo kto większy: zasiadający przy stole czy usługujący? Czyż nie zasiadający przy stole? A ja jestem wśród was jako usługujący. ²⁸ Wy wytrwaliście przy mnie, gdy byłem doświadczany. ²⁹ Więc ja przygotowuję wam królestwo, tak jak mój Ojciec mnie, ³⁰ abyście jedli i pili w moim królestwie przy moim stole i abyście zasiadali na tronach, aby sądzić dwanaście pokoleń Izraela. ³¹ Szymonie, Szymonie, oto szatan zażądał, żeby was przesiać jak pszenicę. ³² Ja jednak poprosiłem za tobą, żeby twoja wiara się nie zachwiała. I ty, gdy się nawrócisz, zacznij umacniać swoich braci". ³³ Na to Piotr rzekł: "Panie, z Tobą to nawet do więzienia i aż na śmierć iść jestem gotowy". ³⁴ On mu odpowiedział: "Zapewniam cię, Piotrze: nie zapieje dziś kogut, zanim trzy razy nie wyprzesz się tego, że mnie znasz". ³⁵ A ich zapytał: "Czy zabrakło wam czegoś, gdy was posłałem bez trzosa, bez torby i bez sandałów?" Odpowiedzieli: "Niczego". ³⁶ Rzekł im: "Teraz jednak kto ma trzos, niech weźmie, podobnie torbę; kto nie ma, niech sprzeda swój płaszcz i niech kupi miecz. ³⁷ Bo powiadam wam, że spełnić się musi na mnie ten zapis: "Do łamiących Prawo został zaliczony". I właśnie teraz następuje spełnienie tego, co mnie dotyczy". ³⁸ Wtedy oni rzekli: "Panie, oto tu dwa miecze". On im odpowiedział: "Dosyć". ³⁹ Potem wyszedł i jak zwykle udał się na Górę Oliwną. Poszli za Nim także uczniowie. ⁴⁰ Gdy był już na miejscu, powiedział im: "Módlcie się, abyście nie popadli w pokusę". ⁴¹ I sam oddalił się od nich mniej więcej na rzut kamieniem. Padł na kolana i modlił się ⁴² takimi słowami: "Ojcze, jeśli chcesz, odsuń ode mnie ten kielich. Ale niech się spełni nie moja wola, lecz Twoja". ⁴³ I ukazał Mu się anioł z nieba, aby Go umacniać. ⁴⁴ Popadłszy w agonię jeszcze żarliwiej się modlił. Jego pot stał się jak strzępki krwi spadające na ziemię. ⁴⁵ Gdy wstał po modlitwie i wrócił do uczniów, znalazł ich śpiących z przygnębienia. ⁴⁶ Wtedy im rzekł: "Dlaczego śpicie? Wstańcie i módlcie się, abyście nie popadli w pokusę". ⁴⁷ Jeszcze gdy On to mówił, przybyła jakaś gromada, a przed nią szedł ten, którego nazywają Judaszem, jeden z Dwunastu. Podszedł do Jezusa, aby Go pocałować. ⁴⁸ Wtedy Jezus powiedział do niego: "Judaszu, to pocałunkiem wydajesz Syna Człowieczego?" ⁴⁹ Gdy ci, którzy byli wokół Niego, zobaczyli, na co się zanosi, zapytali: "Panie, czy mamy mieczem uderzyć?" ⁵⁰ I któryś z nich uderzył sługę arcykapłana. Odciął mu prawe ucho. ⁵¹ Na to Jezus powiedział: "Pozwólcie nawet na to". Potem dotknął tego ucha i uleczył je. ⁵² A do przybyłych po Niego arcykapłanów, dowódców straży świątynnej i do starszych Jezus powiedział: "To jak na bandytę wybraliście się z mieczami i kijami? ⁵³ Gdy codziennie byłem u was na terenie świątyni, nie podnieśliście rąk na mnie. Lecz to wasz czas i panowanie ciemności". ⁵⁴ Po pojmaniu uprowadzili Go i zawiedli do domu arcykapłana. A Piotr szedł daleko z tyłu. ⁵⁵ Kiedy rozpalili ognisko na środku dziedzińca i usiedli wokół, usiadł i Piotr wśród nich. ⁵⁶ Gdy jakaś służąca zobaczyła go siedzącego w świetle, przypatrzyła mu się i powiedziała: "Ten też był z Nim". ⁵⁷ On jednak zaprzeczył oświadczając: "Nie znam Go, kobieto". ⁵⁸ Po chwili ktoś inny go zobaczył i rzekł: "Ty też jesteś z nich". A Piotr odpowiedział: "Człowieku, nie jestem". ⁵⁹ Po upływie mniej więcej jednej godziny jeszcze ktoś inny stanowczo utrzymywał: "Naprawdę i on z Nim był, bo przecież także jest Galilejczykiem". ⁶⁰ Piotr odpowiedział: "Człowieku, nie wiem, o czym mówisz". I zaraz, gdy on jeszcze mówił, zapiał kogut. ⁶¹ Wtedy Pan odwrócił się i spojrzał na Piotra. Piotr przypomniał sobie słowa Pana, które mu powiedział: "Nim kogut dziś zapieje, trzy razy mnie się wyprzesz". ⁶² Wyszedł na zewnątrz i zaczął gorzko płakać. ⁶³ A ludzie, którzy Go pilnowali, naśmiewali się z Niego, bijąc Go. ⁶⁴ Zasłaniali Mu oczy i pytali: "No, wypowiedz proroctwo! Kim jest ten, który Ciebie uderzył?" ⁶⁵ I wiele innych obelg rzucali w słowach na Niego. ⁶⁶ A kiedy nastał dzień, zebrała się cała starszyzna ludu: arcykapłani i uczeni w Piśmie. Poprowadzili Go do swojego trybunału. ⁶⁷ Pytali Go: "Powiedz nam, czy Ty jesteś Mesjaszem". Odpowiedział im: "Jeśli nawet wam powiem, nie uwierzycie; ⁶⁸ a jeśli zapytam, nie dacie odpowiedzi. ⁶⁹ A Syn Człowieczy będzie odtąd siedział po prawicy Mocy Bożej". ⁷⁰ Wtedy wszyscy zapytali: "To Ty jesteś Synem Boga!?" On im odpowiedział: "Tak jak mówicie, JA JESTEM". ⁷¹ Na to rzekli: "Czy nam jeszcze potrzebne zeznania świadków!? Przecież sami usłyszeliśmy to z Jego ust!" ¹ Podniosło się całe to ich plenum i poprowadziło Go do Piłata. ² Tam tak Go zaczęli oskarżać: "Ustaliliśmy, że Ten tu deprawuje nasz lud, zabrania płacenia cesarzowi podatków i o sobie mówi, że jest Mesjaszem, królem!" ³ A Piłat tak Go zapytał: "To Ty jesteś królem Judejczyków?" On mu odpowiedział: "Jak rzekłeś". ⁴ Wtedy Piłat oświadczył arcykapłanom i ludowi: "Żadnej winy w tym Człowieku nie znajduję". ⁵ Tymczasem oni z jeszcze większą siłą oświadczyli: "Podburza lud, nauczając po całej Judei! Zaczął tak od Galilei i nawet aż tutaj!!!" ⁶ Gdy Piłat to usłyszał, zapytał, czy ten Człowiek jest Galilejczykiem. ⁷ Dowiedziawszy się, że jest spod władzy Heroda, odesłał Go do Heroda, bo i on w tych dniach był w Jerozolimie. ⁸ Kiedy Herod zobaczył Jezusa, bardzo się ucieszył, bo już od dłuższego czasu pragnął Go widzieć. Słyszał już o Nim i miał nadzieję, że zobaczy jakiś Jego cud. ⁹ Pytał Go wielu słowami, a On na nic mu nie odpowiadał. ¹⁰ Tymczasem arcykapłani i uczeni w Piśmie, stojąc tam, gwałtownie Go oskarżali. ¹¹ Herod więc razem ze swoimi strażami za nic Go uznał, wyśmiał Go, odziewając w lśniącą szatę, i odesłał Piłatowi. ¹² W tym dniu Herod i Piłat stali się sobie życzliwi. Przedtem bowiem żyli w obopólnej wrogości. ¹³ Piłat kazał wezwać do siebie arcykapłanów, starszyznę i lud. ¹⁵ A podobnie Herod, bo odesłał Go do nas. A zatem nie zrobił On niczego godnego śmierci. ¹⁶ Poddam Go chłoście i wypuszczę". ¹⁷ () ¹⁸ Oni tymczasem gromadnie krzyknęli: "Każ zgładzić Tego, a wypuść nam Barabasza!" ¹⁴ Przemówił do nich: "Przyprowadziliście do mnie tego Człowieka jako tego, który podburza lud, ja tymczasem po przesłuchaniu w waszej obecności nie znalazłem w tym Człowieku żadnej takiej winy, o którą Go oskarżacie. ¹⁹ A tego wtrącono do więzienia za pewne rozruchy, który wybuchły w mieście, i za morderstwo. ²⁰ Piłat zatem powtórnie przemówił do nich, bo chciał wypuścić Jezusa. ²¹ A oni odkrzyknęli takimi słowami: "Ukrzyżuj, ukrzyżuj Go!" ²² On po raz trzeci odezwał się do nich: "Ale co złego On zrobił? Żadnej winy w nim nie znalazłem. Poddam Go chłoście i wypuszczę". ²³ Oni jednak napierali głośnymi okrzykami i domagali się, aby Go ukrzyżować. Ich krzyki wzmagały się. ²⁴ Więc Piłat orzekł, że ich żądanie ma być spełnione. ²⁵ Wypuścił im tego, którego się domagali, choć za rozruchy i morderstwo wtrącony był do więzienia, a Jezusa oddał ich woli. ²⁶ Kiedy Go już wyprowadzili, zatrzymali niejakiego Szymona z Cyreny, który wracał ze wsi i na niego włożyli krzyż, aby go niósł za Jezusem. ²⁷ A szła za Nim cała gromada mężczyzn i kobiet, które biły się w piersi i lamentowały nad Nim. ²⁸ Jezus zwrócił się do nich słowami: "Córki Jeruzalem, nie płaczcie nade mną; to nad sobą płaczcie i nad waszymi dziećmi, ²⁹ bo nadchodzą dni, w których mówić będą: "Szczęśliwe niepłodne, i łona, które nie rodziły, i piersi, które nie karmiły". ³⁰ Wtedy zaczną mówić do gór: "Zwalcie się na nas", a do pagórków: "Przykryjcie nas". ³¹ Bo jeśli z zielonym drzewem tak postępują, to co będzie z uschniętym?" ³² A prowadzono też z Nim jeszcze innych: dwóch złoczyńców, aby ich stracić. ³³ Gdy doszli do miejsca zwanego "Czaszką", ukrzyżowali tam Jego i tych złoczyńców: jednego po prawej, drugiego po lewej stronie. ³⁴ Jezus mówił: "Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią". Rzucili losy, aby podzielić między sobą Jego szaty. ³⁵ Lud stał, aby się przyglądać. Starszyzna drwiła sobie, mówiąc: "Innych ratował, niech siebie uratuje, jeżeli On jest Mesjaszem od Boga, tym Wybranym!" ³⁶ Wyśmiewali Go także żołnierze. Podchodzili, podawali Mu ocet ³⁷ i mówili: "Skoro Ty jesteś królem Judejczyków, uratuj się!" ³⁸ A nad Nim był napis: "To król Judejczyków". ³⁹ Również jeden z powieszonych złoczyńców urągał Mu mówiąc: "Czyż Ty nie jesteś Mesjaszem? Uratuj siebie i nas!" ⁴⁰ Na to ten drugi, ganiąc go, powiedział: "Czy ty nawet Boga się nie boisz? Przecież temu samemu wyrokowi podlegasz! ⁴¹ My - słusznie, bo otrzymaliśmy, co godne naszych czynów, a On niczego niestosownego nie zrobił". ⁴² I jeszcze mówił: "Jezusie, wspomnij na mnie, kiedy wejdziesz do swojego królestwa". ⁴³ Odpowiedział mu: "O tak, oświadczam ci, dziś będziesz ze mną w raju". ⁴⁴ A była już mniej więcej godzina szósta, gdy ciemność zapadła w całej tej krainie aż do godziny dziewiątej, ⁴⁵ bo słońce omdlało. Zasłona przybytku rozdarła się przez środek. ⁴⁶ A Jezus krzyknął wielkim głosem i powiedział: "Ojcze, w Twoje ręce składam swojego ducha". Po tych słowach skonał. ⁴⁷ Kiedy centurion zobaczył, co się dzieje, oddając chwałę Bogu, powiedział: "Ten Człowiek rzeczywiście był sprawiedliwy". ⁴⁸ Wszyscy ludzie, którzy tam przyszli na takie widowisko, kiedy zobaczyli, co się dzieje, odchodzili stamtąd, bijąc się w piersi. ⁴⁹ A z daleka stali wszyscy Mu znani. Patrzyły także kobiety, które Mu towarzyszyły od Galilei. ⁵⁰ Był tam wtedy pewien człowiek imieniem Józef, członek Rady, mąż dobry i sprawiedliwy. ⁵¹ Nie zgadzał się on na tę ich uchwałę i czyn. [Pochodził] z Arymatei, miasta judejskiego. Wyczekiwał królestwa Bożego. ⁵² Udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. ⁵³ Zdjął je, owinął płótnem i złożył Go w grobowcu wykutym w skale, w którym nikt jeszcze nie był pochowany. ⁵⁴ A był to dzień Przygotowania. Zaczynał się szabat. ⁵⁵ Te kobiety, które [Mu] towarzyszyły i przyszły z Nim z Galilei, przyjrzały się dobrze grobowcowi i jak Jego ciało zostało złożone. ⁵⁶ Po powrocie do siebie przygotowały wonności i balsamy. A odpoczynek szabatowy zachowały zgodnie z przykazaniem.