¹ Przechodząc zobaczył człowieka niewidomego od urodzenia. ² Jego uczniowie zapytali Go: "Rabbi, kto grzech popełnił: on czy jego rodzice, że się ślepy urodził?" ³ Jezus odpowiedział: "Ani on grzechu nie popełnił, ani jego rodzice, lecz to po to, aby na nim objawiły się dzieła Boga. ⁴ Trzeba, abyśmy, dopóki dzień jest, spełniali dzieła Tego, który mnie posłał. Nadchodzi noc, kiedy nikt nie będzie mógł działać. ⁵ Dopóki będę na świecie, będę światłem świata". ⁶ Po tych słowach splunął na ziemię i przygotował maź ze śliny. Tą mazią posmarował jego oczy ⁷ i rzekł mu: "Idź, obmyj się w sadzawce Siloam" (ta nazwa znaczy "Posłany"). On poszedł, obmył się i wrócił już widząc. ⁸ Na to sąsiedzi i ci, którzy go wcześniej widywali jako żebraka, mówili: "Czy to nie ten, co tu siedział i żebrał?" ⁹ Jedni utrzymywali, że to on, inni zaprzeczali: "Nie, to ktoś podobny do niego". On sam natomiast zapewniał: "To ja jestem". ¹⁰ Pytali go więc: "A jak ci się oczy otwarły?" ¹¹ On odpowiedział: "Ten Człowiek, co ma na imię Jezus, przygotował maź, posmarował moje oczy i rzekł mi: "Idź do Siloam i obmyj się". Poszedłem więc i po obmyciu się przejrzałem". ¹² Zapytali go: "Gdzie On jest?" Odpowiedział: "Nie wiem". ¹³ Zaprowadzili go - tego, co przedtem był ślepy - do faryzeuszów. ¹⁴ A w tym dniu, kiedy Jezus przygotował maź i otwarł jego oczy, przypadał szabat. ¹⁵ I od nowa zaczęli go wypytywać także faryzeusze, jak przejrzał. On im odpowiedział: "Maź położył na moich oczach, obmyłem się i widzę". ¹⁶ Wtedy niektórzy z faryzeuszy mówili: "Ten Człowiek nie jest od Boga, bo nie zachowuje szabatu". Inni natomiast powątpiewali: "Jak grzeszny człowiek mógłby takie cudy czynić?" I rozłam powstał wśród nich. ¹⁷ Znowu zatem zapytali niewidomego: "A ty co o Nim mówisz, że otworzył ci oczy?" On odpowiedział: "Jest prorokiem". ¹⁸ Nie wierzyli mu jednak Judejczycy, że był niewidomy i przejrzał, dopóki nie wezwali jego - to znaczy tego, który przejrzał - rodziców. ¹⁹ Zapytali ich tak: "Czy to jest wasz syn, ten, o którym mówicie, że urodził się ślepy? Jak zatem teraz widzi?" ²⁰ Na to jego rodzice odpowiedzieli: "Wiemy, że on jest naszym synem i że urodził się ślepy. ²¹ Jak jednak teraz widzi, nie wiemy, i kto otworzył mu oczy, my nie wiemy. Jego zapytajcie. Jest dorosły, sam o sobie powie". ²² Tyle tylko powiedzieli jego rodzice, bo bali się Judejczyków. Judejczycy bowiem już zgodnie postanowili, że jeśli ktokolwiek uzna Go za Mesjasza, zostanie usunięty z synagogi. ²³ Dlatego właśnie jego rodzice powiedzieli: "Jest dorosły, jego zapytajcie". ²⁴ Przywołali więc tego człowieka ponownie - tego, co był niewidomy - i rzekli mu: "Oddaj chwałę Bogu! My wiemy, że ten Człowiek jest grzesznikiem". ²⁵ On na to powiedział: "Czy jest grzesznikiem, nie wiem, ale to jedno wiem: ślepy byłem, a teraz widzę". ²⁶ Zapytali go więc: "Co ci zrobił? Jak ci otworzył oczy?" ²⁷ Odpowiedział im: "Już wam powiedziałem i nie usłyszeliście? Dlaczego jeszcze raz chcecie słuchać? Czy i wy chcecie zostać Jego uczniami?" ²⁸ Wtedy zwymyślali go i powiedzieli: "Ty jesteś Jego uczniem, my jesteśmy uczniami Mojżesza. ²⁹ My wiemy, że z Mojżeszem rozmawiał Bóg, a o Tym nie wiemy, skąd jest". ³⁰ Na to rzekł im ów człowiek: "Dziwne jest w tej sprawie, że wy nie wiecie, skąd jest, a On otworzył mi oczy. ³¹ Wiemy przecież, że grzeszników Bóg nie wysłuchuje, lecz tylko jeśli ktoś jest bogobojny i spełnia Jego wolę. Takiego Bóg wysłuchuje. ³² Od wieków nie słyszano, żeby ktoś ślepemu od urodzenia otworzył oczy. ³³ Gdyby On nie był od Boga, nie mógłby tego uczynić". ³⁴ Wtedy mu powiedzieli: "W grzechach się cały urodziłeś i ty nas pouczasz?!" I wyrzucili go. ³⁵ Dowiedział się Jezus, że go wyrzucili, i gdy go spotkał, rzekł mu: "Czy wierzysz w Syna Człowieczego?" ³⁶ Na to on powiedział: "A kto to jest, Panie, bym uwierzył w Niego?" ³⁷ Jezus mu rzekł: "Przecież Go widzisz. Jest Nim teraz z tobą rozmawiający". ³⁸ Wtedy on wyznał: "Wierzę, Panie". I oddał Mu pokłon. ³⁹ A Jezus powiedział: "Ja na ten świat przyszedłem dla rozdzielenia: aby nie widzący zobaczyli, a widzący stali się ślepi". ⁴⁰ Usłyszeli to niektórzy z faryzeuszy, ci którzy przy Nim byli, i zapytali Go: "Czy i my ślepi jesteśmy?" ⁴¹ Jezus im odpowiedział: "Gdybyście ślepi byli, nie mielibyście grzechu. Skoro jednak teraz mówicie: "Widzimy", grzech wasz trwa.