¹ Po tych słowach Jezus udał się ze swoimi uczniami na drugą stronę potoku Cedron, gdzie był ogród. Wszedł do niego On sam i Jego uczniowie. ² To miejsce znał również Judasz, który Go wydał, bo Jezus wielokrotnie przychodził tam ze swoimi uczniami. ³ Otóż Judasz wziął oddział żołnierzy oraz strażników od arcykapłanów i faryzeuszy i przyszedł tam z pochodniami, lampami i orężem. ⁴ Jezus, choć był świadomy wszystkiego, co go czeka, wyszedł im naprzeciw i zapytał: "Kogo szukacie?" ⁵ Odpowiedzieli Mu: "Jezusa z Nazaretu". Rzekł im: "To ja jestem". A był z nimi również Judasz, który Go wydał. ⁶ Gdy więc im rzekł: "To ja jestem", cofnęli się i upadli na ziemię. ⁷ Wtedy ponownie zapytał ich: "Kogo szukacie?" Odpowiedzieli: "Jezusa z Nazaretu". ⁸ Jezus im rzekł: "Już wam powiedziałem, że to ja. Jeśli więc mnie szukacie, tym tutaj pozwólcie odejść". ⁹ Tak wypełniło się zdanie, które wypowiedział: "Nie straciłem żadnego z tych, których mi dałeś". ¹⁰ Wówczas Szymon Piotr, który miał miecz, dobył go, ugodził sługę arcykapłana i odciął mu prawe ucho. Ów sługa miał na imię Malchus. ¹¹ Jezus rzekł wtedy do Piotra: "Schowaj miecz do pochwy. Czy mógłbym nie wypić kielicha, który podał mi Ojciec?" ¹² Wtedy ów oddział, dowódca i strażnicy judejscy chwycili Jezusa, związali Go ¹³ i poprowadzili najpierw do Annasza, był on bowiem teściem Kajfasza, arcykapłana tego roku. ¹⁴ To właśnie Kajfasz poradził Judejczykom, że lepiej będzie wydać jednego człowieka, aby umarł za naród. ¹⁵ Za Jezusem szedł Szymon Piotr i jeszcze jeden uczeń. Ów uczeń był znany arcykapłanowi, dlatego wszedł na dziedziniec arcykapłana. ¹⁶ Piotr natomiast stał przy bramie na zewnątrz. Wtedy ten drugi uczeń, znajomy arcykapłana, wyszedł, powiedział parę słów dozorczyni i wprowadził Piotra. ¹⁷ Wówczas służąca, ta dozorczyni, odezwała się do Piotra: "Czy i ty nie jesteś z uczniów owego Człowieka?" On odpowiedział: "Nie jestem". ¹⁸ A stali tam różni służący i strażnicy przy rozpalonym przez siebie ognisku, bo zimno było, i grzali się. Piotr też stanął przy nich i grzał się. ¹⁹ W tym czasie arcykapłan zapytał Jezusa o Jego uczniów i o Jego naukę. ²⁰ Jezus mu odpowiedział: "Ja publicznie, do wszystkich mówiłem, ja zawsze nauczałem w synagodze i na terenie świątyni, gdzie zbierają się wszyscy Judejczycy, a w ukryciu niczego nie mówiłem. ²¹ Dlaczego mnie pytasz? Zapytaj tych, co słuchali, o czym im mówiłem. Przecież oni wiedzą, co ja im powiedziałem". ²² Gdy On to rzekł, jeden ze stojących obok strażników wymierzył Jezusowi policzek i powiedział: "Tak arcykapłanowi odpowiadasz?" ²³ Jezus mu rzekł: "Jeśli źle powiedziałem, wykaż to zło; a jeśli dobrze, dlaczego mnie bijesz?" ²⁴ Annasz odesłał Go wtedy związanego do arcykapłana Kajfasza. ²⁵ A Szymon Piotr nadal stał i grzał się. Wtedy zapytali go: "Czy i ty nie jesteś z Jego uczniów?" On zaprzeczył odpowiadając: "Nie jestem". ²⁶ Jeden ze sług arcykapłana, krewny tego, któremu Piotr odciął ucho, powiedział: "Czy to nie ciebie widziałem z Nim tam w ogrodzie?" ²⁷ Piotr znowu zaprzeczył, a zaraz zapiał kogut. ²⁸ Jezusa natomiast poprowadzili od Kajfasza do pretorium. A już było rano. Oni sami nie weszli do pretorium, aby się nie skalać, lecz żeby móc spożywać paschalnego baranka. ²⁹ Piłat zatem wyszedł do nich na zewnątrz i powiedział: "Jakie oskarżenie wnosicie przeciwko temu Człowiekowi?" ³⁰ Odpowiadając mu, rzekli: "Gdyby On nie był złoczyńcą, nie wydalibyśmy Go tobie". ³¹ Na to im Piłat powiedział: "Wy Go weźcie i osądźcie Go według waszego Prawa". Odpowiedzieli mu Judejczycy: "Nam nie wolno nikogo zabić". ³² Tak zatem spełnić się miała zapowiedź Jezusa, w której wskazał, jaką śmiercią umrze. ³³ Piłat wycofał się do środka pretorium, przywołał Jezusa i zapytał Go: "To Ty jesteś królem Judejczyków?" ³⁴ Jezus odpowiedział: "Czy pytasz o to od siebie, czy też inni powiedzieli ci o mnie?" ³⁵ Piłat odrzekł: "Czy ja jestem Judejczykiem? Twój naród i arcykapłani wydali mi Ciebie. Coś zrobił?" ³⁶ Jezus odpowiedział: "Moje królestwo nie jest z tego świata. Gdyby z tego świata było moje królestwo, moi słudzy walczyliby, abym nie został wydany Judejczykom. Jednak moje królestwo nie jest stąd". ³⁷ Wtedy Piłat zapytał Go: "A zatem Ty jesteś królem?" Jezus odpowiedział: "Jak sam mówisz, jestem królem. Ja po to się zrodziłem i po to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha głosu mego". ³⁸ Piłat na to Mu rzekł: "Cóż to jest prawda?..." Po tych słowach znowu wyszedł do Judejczyków i rzekł im: "Ja żadnej winy w Nim nie znajduję. ³⁹ A przysługuje wam zwyczaj, żebym wam z okazji Paschy uwolnił jednego. Czy chcecie zatem, abym uwolnił wam Króla Judejczyków?" ⁴⁰ Wtedy znowu głośno zaczęli krzyczeć wołając: "Nie Tego, lecz Barabasza!" A Barabasz był bandytą. ¹ Wtedy Piłat zabrał Jezusa i poddał chłoście. ² A potem żołnierze spletli wieniec z cierni i włożyli Mu na głowę; odziali Go purpurowym płaszczem ³ i podchodząc mówili do Niego: "Witaj, Królu Judejczyków!" I wymierzali Mu policzek. ⁴ Piłat ponownie wyszedł na zewnątrz i powiedział im: "Oto wyprowadzam Go wam tu na zewnątrz, abyście się przekonali, że żadnej w Nim winy nie znajduję". ⁵ I wyszedł Jezus na zewnątrz, mając na sobie cierniową koronę i purpurową szatę. Wtedy rzekł im: "Oto ten Człowiek". ⁶ Gdy Go arcykapłani i strażnicy zobaczyli, zaczęli wrzeszczeć słowami: "Ukrzyżuj! Ukrzyżuj!" Rzekł im Piłat: "Weźcie Go wy i ukrzyżujcie, bo ja w Nim winy nie znajduję". ⁷ Judejczycy mu odpowiedzieli: "My mamy Prawo, a według Prawa powinien umrzeć, bo robi z siebie Syna Bożego". ⁸ Gdy te słowa Piłat usłyszał, jeszcze większe poczuł obawy. ⁹ Wszedł zatem znowu do pretorium i zapytał Jezusa: "Skąd Ty jesteś?" Jezus jednak nie udzielił mu odpowiedzi. ¹⁰ Piłat zatem mu rzekł: "Nie odpowiesz mi? Czy nie wiesz, że mam władzę zwolnić Cię i mam władzę Ciebie ukrzyżować?" ¹¹ Jezus mu odrzekł: "Nie miałbyś żadnej władzy nade mną, gdyby ci jej nie dano z góry. Dlatego większy grzech ma ten, kto mnie tobie wydał". ¹² Od tego momentu Piłat starał się Go wypuścić. Judejczycy jednak zaczęli wołać słowami: "Jeśli Go wypuścisz, nie będziesz już przyjacielem Cezara. Ktokolwiek bowiem ogłasza się królem, występuje przeciw Cezarowi". ¹³ Kiedy Piłat usłyszał te słowa, wyprowadził na zewnątrz Jezusa i zasiadł na trybunie w miejscu zwanym Lithostrotos, po hebrajsku Gabbata. ¹⁴ A był to Dzień Przygotowania Paschy, godzina mniej więcej szósta. Stamtąd odezwał się do Judejczyków: "Oto wasz Król!". ¹⁵ Oni na to krzyknęli: "Precz z Nim! Precz z Nim! Ukrzyżuj!" Zapytał ich Piłat: "Waszego Króla mam ukrzyżować?" Odpowiedzieli arcykapłani: "Nie mamy króla, tylko Cezara". ¹⁶ Wówczas wydał Go im na ukrzyżowanie. Zabrali więc Jezusa. ¹⁷ Niosąc dla siebie krzyż, poszedł Jezus na tak zwane Miejsce Czaszki, to jest po hebrajsku Golgota. ¹⁸ Tam Go ukrzyżowali, a przy Nim dwóch innych, po tej i po tej stronie, pośrodku zaś Jezusa. ¹⁹ Piłat kazał wypisać tytuł i umieścić na krzyżu. Napisane było: "Jezus z Nazaretu, Król Judejczyków". ²⁰ Ten tytuł przeczytało wielu Judejczyków, ponieważ miejsce, gdzie Jezus został ukrzyżowany było blisko miasta. A napisane było po hebrajsku, po łacinie i po grecku. ²¹ Arcykapłani judejscy powiedzieli Piłatowi: "Nie każ pisać: "Król Judejczyków", lecz tak: "On powiedział: 'Jestem królem Judejczyków'"". ²² Piłat odrzekł: "Com napisał, napisałem". ²³ Po ukrzyżowaniu Jezusa żołnierze wzięli Jego szaty i podzielili na cztery części: dla każdego żołnierza część; także chiton. Chiton ten nie był szyty, lecz cały, od góry do dołu, tkany. ²⁴ Dlatego powiedzieli sobie: "Nie rozcinajmy go, lecz losujmy, czyj ma być". Tak więc wypełniło się Pismo, które mówi: "Podzielili między siebie moje szaty, o me odzienie rzucili los". Żołnierze tak właśnie zrobili. ²⁵ Przy krzyżu Jezusa stała matka Jego oraz siostra matki Jego, Maria, [żona] Kleofasa, i Maria Magdalena. ²⁶ Gdy Jezus zobaczył matkę i stojącego obok ucznia, którego lubił, rzekł do matki: "Niewiasto, oto syn twój". ²⁷ Z kolei rzekł do ucznia: "Oto twoja matka". Od tego więc czasu uczeń wziął ją do siebie. ²⁸ Potem Jezus, ponieważ wiedział, że wszystko jest już wykonane, żeby spełnione zostało Pismo, powiedział: "Pragnę". ²⁹ Stało tam naczynie pełne winnego octu. Zatknęli więc na hizop gąbkę napełnioną tym octem i przystawili do Jego ust. ³⁰ Po przyjęciu octu Jezus rzekł: "Wykonane jest". Potem, pochyliwszy głowę, oddał ducha. ³¹ Ponieważ był to Dzień Przygotowania, a zatem aby ciała nie pozostały w szabat na krzyżu, gdyż dzień owego szabatu był wielki, Judejczycy poprosili Piłata, żeby po złamaniu goleni usunąć je. ³² Przyszli zatem żołnierze i połamali golenie pierwszemu i drugiemu, którzy byli z Nim ukrzyżowani. ³³ Kiedy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie złamali Mu goleni, ³⁴ tylko jeden z żołnierzy przebił Mu włócznią bok, z którego zaraz wypłynęła krew i woda. ³⁵ Naoczny świadek to poświadczył i prawdziwe jest jego świadectwo. On wie, że prawdę mówi, abyście i wy uwierzyli. ³⁶ Bo stało się tak, aby Pismo się wypełniło: "Kość Jego nie zostanie złamana". ³⁷ A inne Pismo mówi jeszcze tak: "Będą patrzeć na Tego, którego przekłuli". ³⁸ Później Józef z Arymatei, który był uczniem Jezusa, lecz ukrytym ze strachu przed Judejczykami, poprosił Piłata o zgodę na zabranie ciała Jezusa. Piłat się zgodził. Poszedł zatem i wziął Jego ciało. ³⁹ Przyszedł również Nikodem, który wcześniej przybył do Niego nocą. Przyniósł mieszaninę mirry i aloesu o wadze około stu funtów. ⁴⁰ Wzięli ciało Jezusa i owinęli je płóciennymi pasami, dodając wonne maści według zwyczaju grzebania, właściwego Judejczykom. ⁴¹ A tam, gdzie Go ukrzyżowano, był ogród, a w tym ogrodzie nowy grobowiec, w którym jeszcze nikt nie był pogrzebany. ⁴² Tam zatem ze względu na judejski Dzień Przygotowania złożyli Jezusa, grobowiec bowiem był blisko.