|
|
J 3,1-8
|
|
|
1 Był wśród faryzeuszy pewien człowiek imieniem Nikodem, osoba wysoko postawiona wśród Judejczyków. 2 Przyszedł on do Jezusa w nocy i powiedział: "Rabbi, wiemy, że jako nauczyciel przybyłeś od Boga. Nikt bowiem nie mógłby czynić takich znaków, jakie Ty czynisz, gdyby Bóg nie był z nim". 3 Jezus na to mu rzekł: "O tak, zapewniam cię: jeśli ktoś na nowo się nie narodzi, nie jest zdolny ujrzeć królestwa Bożego". 4 Nikodem zapytał Go: "Jak stary Już człowiek może się narodzić? Czy może ponownie wejść do łona matki i narodzić się?" 5 Jezus odpowiedział: "O tak, jeśli ktoś nie narodzi się z wody i Ducha, nie jest zdolny wejść do królestwa Bożego. 6 Co z ciała narodzone, ciałem jest, a co narodzone z Ducha, jest duchem. 7 Nie dziw się, że ci powiedziałem: "Musicie na nowo się narodzić". 8 Wiatr wieje, gdzie chce. Słyszysz głos jego, lecz nie wiesz, skąd przylatuje ani dokąd podąża. Tak jest z każdym, kto narodził się z Ducha".
|
|
W Judei rodzi się wiara w Jezusa jako Mesjasza. Jan pokazuje okresy służby Jezusa i jego uczniów w Jerozolimie i Judei, o których nie wspominają trzy pozostałe ewangelie. Jan odsłania teraz rozmowy Jezusa z pojedynczymi ludźmi, podczas których budzi się ich wiara.
Jezus poznaje ludzi głębiej niż potrafią to inni ludzie. Nikodem posiada wiedzę o nauczaniu Jezusa i znakach jakie czyni. Nikodem jest przychylnie nastawionym do Jezusa, lecz jest niewierzącym nauczycielem religijnym. Zwraca się do Jezusa stopniowo odsłaniając swoje przekonania. Jezus jest dla niego nauczycielem o autorytecie przekraczającym nauczycieli religijnych Judei. Jezus zna jego ukryte pytanie: "Czy Ty jesteś Mesjaszem?"
Inni ewangeliści mówią o bliskim królestwie, o zdobywaniu królestwa, a Jan mówi o czymś, co pozwoli zobaczyć i wejść do królestwa. To wiara pozwoli Nikodemowi spostrzec, że Jezus jest Bogiem, Królem Izraela. Nikodem musi się narodzić na nowo. To drugie narodzenie dokonuje się z Ducha Bożego, z Boga. Pierwsze narodzenie jest naturalne, drugie duchowe.
Wyjaśniając na czym polega nowotestamentowe nowe stworzenie, nowe życie i ponowne narodzenie, ktoś powiedział: “Kto rodzi się dwa razy, umiera jeden raz. Kto rodzi się jeden raz, umiera dwa razy.”
Nikodem musi się narodzić na nowo z wiary w Jezusa, że jest Mesjaszem Synem Bożym, Zbawicielem świata, że to o Nim mówi całe Pismo. Nikodem powinien był wiedzieć, że Jezusowi chodzi o nawrócenie. Nigdy jednak nie przyszło mu do głowy, że Żyd potrzebuje nawrócenia na prawdziwą wiarę Izraela. Woda rozumiana jako źródło, jako pierwiastek życia jest naturalnym znakiem Ducha, który daje życie. Nikodem ma się narodzić, jak mówił Jezus. “z wody, to znaczy z Ducha”.
Na granicy królestwa Bożego leży to, co w człowieku stanowi przejście między niewiarą, a wiarą. Tym przejściem do wiary jest uwierzenie.
Wiara rodzi się z niewiedzy, z wątpliwości, z pytania, z obawy przed nieznanym, niekiedy pośród magii i pychy. Aby uwierzyć trzeba zrozumieć, zaufać, zapragnąć, przylgnąć. Uwierzenie jest jak okrzyk zdobywcy, odkrywcy: “eureka, znalazłem”, lub jak w Liście św. Pawła do Efezjan: "Obudź się, śpiący, i powstań z martwych, a światłem ci będzie Chrystus", “ a zajaśnieje ci Chrystus."
Jezus jeszcze wiele razy wyjaśni uczniom rolę Ducha Świętego. Nikodem zrozumiał podstawę nowego narodzenia i zapyta Jezusa o sposób narodzenia się na nowo.
|