|
|
J 2,13-22
|
|
|
13 Blisko już była Pascha u Judejczyków, więc Jezus udał się do Jerozolimy. 14 Na terenie świątyni zastał sprzedających woły, owce i gołębie, a także tych, co siedząc tam, wymieniali pieniądze. 15 Zrobił więc sobie bicz z postronków i wyrzucił wszystkich z terenu świątyni, także owce i woły; pieniądze wymieniających rozsypał, a ich stoły poprzewracał. 16 Do sprzedawców natomiast gołębi powiedział: "Usuńcie to stąd i nie róbcie targowiska z domu mojego Ojca". 17 Przypomnieli sobie wtedy Jego uczniowie, że jest napisane: "Gorliwość o Twój dom rozpala mnie". 18 Judejczycy zapytali Go: "Jaki znak nam pokażesz, że to czynisz?" 19 Jezus w odpowiedzi rzekł im: "Zburzcie tę świątynię, a w trzy dni ją odbuduję". 20 Na to Judejczycy powiedzieli: "Już czterdzieści sześć lat, jak zaczęto budować tę świątynię, a Ty w trzy dni ją postawisz?" 21 On jednak mówił o świątyni swego ciała. 22 Kiedy powstał z martwych, przypomnieli sobie Jego uczniowie, że o tym mówił, dlatego uwierzyli Pismu i każdemu słowu, które Jezus wypowiedział.
|
|
Jezus przybył do Jerozolimy na święto Paschy, prawdopodobnie pierwszy raz od czasu swojego chrztu w Jordanie.
Jezus postąpił w ten sposób zgodnie z Prawem Mojżeszowym. Niezgodnie z Prawem postępowali ci wszyscy, którzy zmienili rolę Świątyni jerozolimskiej jako Domu Bożego. Sztuczne utworzenie części handlowej na terenie świątynnym spowodowało, że panowała tam bardziej atmosfera rynku niż świątyni.
W świątyni miano składać ofiary sprawiedliwe i miłe Panu, a nie ofiary oszukane i niepełnowartościowe. Prawo Mojżeszowe dokładnie określało co powinien zrobić składający ofiarę. Z przygotowaniem ofiary związany był jakiś wysiłek fizyczny lub jakaś trudność na przykład wymiana pieniędzy potrzebnych na zakup wołu, owcy lub gołębia.
Handel można było zorganizować poza terenem świątyni. Handel w świątyni zmniejszał wysiłek składających ofiarę, sprzyjał lenistwu i wygodzie.
Handel świątynny przyczyniał się do wzrostu legalizmu religijnego, który zajął miejsce właściwej czci Bogu pochodzącej z wiary i posłuszeństwa Bogu.
Jezus dokonał oczyszczenia świątyni. W ten sposób pokazał na czym może polegać odnowienie duchowe i religijne ludu izraelskiego – na usunięciu tego, co przeszkadza w prawidłowym oddawaniu czci Bogu.
Uczestnicy zrozumieli to, co robi, ale zażądali dowodu na to, że jest Mesjaszem.
Jezus mówiąc o zburzeniu i odbudowaniu świątyni w ciągu trzech dni nie mógł być wtedy zrozumianym przez nikogo. Jeszcze nie zakończyła się budowa świątyni, w której się znajdują.
Herod Wielki rozpoczął budowę Świątyni w latach 20-19 przed Chrystusem, prace trwały aż do roku 64 po Chrystusie. Świątynia została zniszczona przez Rzymian w roku 70.
Uczniowie Jezusa przypomnieli sobie i zrozumieli słowa o zburzeniu i odbudowaniu świątyni po Jego zmartwychwstaniu. Wtedy przekonali się, że całe Pismo święte i wszystkie słowa Jezusa są prawdziwe.
Prawdziwym Bogiem obecnym na ziemi jest teraz On sam, Jezus Chrystus, Syn Boży. Po Jego śmierci i zmartwychwstaniu zostanie posłany Duch Święty, a wierzący napełnieni Duchem staną się świątynią Bożą - każdy oddzielnie i wszyscy razem jako Kościół, będą oddawali cześć Bogu w Duchu i prawdzie.
|