J 20,2-8
2 Pobiegła zatem i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus lubił, i powiedziała im: "Zabrali Pana z grobowca i nie wiemy, gdzie Go złożyli". 3 Wyszedł więc Piotr i ten drugi uczeń i udali się do grobowca. 4 Obaj biegli razem. Ten jednak drugi uczeń pobiegł szybciej niż Piotr i pierwszy przybył do grobowca. 5 Pochylił się i zobaczył leżące płócienne pasy, jednak nie wszedł tam. 6 Nadszedł potem Szymon Piotr, który za nim podążał. Wszedł on do grobowca i obejrzał leżące płócienne pasy 7 oraz chustę, która była na Jego głowie. Była ona nie razem z płóciennymi pasami, lecz leżała osobno, zwinięta, w jednym miejscu. 8 Dopiero wówczas wszedł także ten drugi uczeń, ten, który pierwszy przybył do grobowca. Zobaczył i uwierzył.
 
Komentarz
    Jezus trzykrotnie mówił uczniom o tym, że zostanie aresztowany, skazany na śmierć, i że po trzech dniach zmartwychwstanie. Oni "wtedy bardzo się zasmucili." "Oni jednak niczego z tego nie pojęli. Nie rozumieli takich słów." "Bali się Go zapytać." Tak opisują zapowiedź zmartwychwstania trzy ewangelie. Jan Ewangelista tylko ogólnie stwierdza, że Jezus unikał Judei, gdyż Judejczycy dążyli do zabicia Go.

    Zmartwychwstanie ludzi było oczekiwane tylko przez nielicznych Judejczyków. W przeciwieństwie do faryzeuszów saduceusze nie wierzyli w zmartwychwstanie.

    Maria Magdalena zobaczyła odsunięty kamień. Piotr i Jan zajrzeli do środka próbując zrozumieć, co się stało: Czy ktoś przeniósł ciało Jezusa do innego miejsca? Czy zostawiłby płótna?

    Patrząc na ułożenie płócien i złożoną chustę Piotr zrozumiał, że tak jak był pewny śmierci Jezusa, tak teraz jest pewny Jego zmartwychwstania. Wtedy dopiero uczniowie uwierzyli w słowa Jezusa: "trzeciego dnia zmartwychwstanę".

    Tysiące znalezionych fragmentów ksiąg Nowego Testamentu z pierwszych wieków po Chrystusie stanowi wystarczający historyczny dowód życia, śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Wtedy gdy głoszona była ewangelia o Jezusie Chrystusie na terenie Cesarstwa Rzymskiego i kiedy powstawały księgi Nowego Testamentu żyło jeszcze wielu z ponad pięciuset bezpośrednich uczestników spotkania ze zmartwychwstałym Jezusem Chrystusem.

    On rzeczywiście zmartwychwstał. Prawdziwe i niepodważalne są wszystkie Jego słowa i obietnice Boga zawarte w Nowym Testamencie.