|
|
J 13,16-20
|
|
|
16 O tak, oświadczam wam: sługa nie jest większy od swego pana ani posłany od tego, który go posłał. 17 Skoro to już wiecie, błogosławieni będziecie, jeśli tak będziecie czynić. 18 Nie o was wszystkich to mówię. Ja wiem, jakich wybrałem; lecz to dlatego, aby się wypełniło Pismo: "Spożywający mój chleb podniósł na mnie swą piętę". 19 Już teraz wam mówię, zanim się to okaże, abyście uwierzyli, gdy się okaże, że JA JESTEM. 20 O tak, zapewniam was: kto przyjmie tego, kogo poślę, mnie przyjmie, a kto mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który mnie posłał".
|
|
Jezus zakończył służbę publiczną w Jerozolimie. Rozpoczęła się Wieczerza Paschalna. Jezus umył nogi każdego z Dwunastu uczniów, aby potwierdzić swoją więź z każdym z nich i okazać miłość na krótko przed Jego aresztowaniem.
Uczniowie muszą się nauczyć takiej miłości jaką zobaczyli w tym zdarzeniu, aby mogli przetrwać zdradę, zaparcie, rozczarowania, lęk i smutek kilku najbliższych dni, a potem wszystkich pozostałych dni ich życia ziemskiego.
Jezus pokazał im postawę sługi wyrażającą miłość. Umycie nóg Dwunastu pokazuje zależność pomiędzy miłością i służbą. Jezus służy na ziemi swojemu Ojcu. Wykonuje to, do czego posłał Go Ojciec.
Uczniowie staną się szczęśliwi, rozradowani, czyli błogosławieni, jeśli będą naśladowali Jezusa miłującego ich, służącego Ojcu i im.
Z bogatego słownictwa wyjaśniającego służbę w Nowym Testamencie, w tym miejscu występuje pojęcie służby najbardziej zależnej i poddanej komuś, bez praw, taka jest służba niewolnika. Uczniowie będą siebie potrzebowali przy wykonywaniu posłannictwa, które jest im zlecone. Tu nie chodzi o jednorazowy gest umywania nóg, ale o postawę wolną od pychy, panowania i wywyższania się z powodu znajomości Jezusa i otrzymanego posłannictwa.
Ta lekcja będzie im przydatna już po pierwszej informacji o zmartwychwstaniu Jezusa, gdy zaczną liczyć straty, takie jak Judasz, zaparcie Piotra, niedowierzanie nie tylko Tomasza. W przyszłości nie będzie z nimi Judasza, ale będą inni uczniowie. Uczniami Jezusa są nie tylko mężczyźni, również kobiety.
Podniesienie swej pięty na Jezusa, które dokonało się przez ukryty czyn Judasza oznacza wyraz pogardy Judasza wobec Jezusa wyrażonej w nikczemnym czynie zdrady. Cytowany przez Jezusa Psalm 41 mówi: “Nawet mój przyjaciel, któremu ufałem i który chleb mój jadł, podniósł na mnie piętę” oraz “A jeśli przychodzi któryś odwiedzić, mówi puste słowa, w sercu swym złość gromadzi, a skoro wyjdzie za drzwi, wypowiada ją”
Uczniowie Jezusa nie mają jeszcze pełnej wiary w to, że On Jest tym samym Bogiem, do którego zwracał się Izrael. Jeszcze raz wraca się do uczniów z imieniem Boga "JA JESTEM", tak jak Bóg objawił siebie Mojżeszowi
Ich wiara jest bardziej wiedzą, niż przekonaniem właściwym dla ufnej wiary. Tak będzie aż do czasu, w którym zobaczą Go ponownie żywym. To nie zdrada Judasza, ale wypełnienie zapowiedzi ukrzyżowania objawi, że Jezus jest Boskim "JA JESTEM".
Uczniowie muszą być gotowi do wypełnienia posłannictwa apostolskiego, w którym odbuduje się ich aktualna wiara. Ludzie do których pójdą nie zawsze uwierzą od razu. Ludzie przyjmą ich tak, jak uczniowie przyjęli Jezusa. Oni są posyłani do świata przez Jezusa tak, jak On został posłany przez Ojca.
Jezus złożył uczniom ważne oświadczenie, rozpoczynając różne zdania od: “oświadczam wam”, “Już teraz wam mówię” i “O tak, zapewniam was”. Oczekuje ich pełnej wiary, miłości, wierności i posłuszeństwa. Jeśli tak postąpią, będą błogosławieni, czyli radośni i szczęśliwi.
Nie wszyscy uczniowie przyjęli oświadczenie Jezusa. Jezus ujawni zdradę Judasza. Uczniowie zostali do tego zdarzenia przygotowani, chociaż będą zaskoczeni.
|