J 16,5-11
5 Teraz odchodzę już do Tego, który mnie posłał, a nikt z was mnie nie pyta: "Dokąd idziesz?" 6 A przecież smutkiem napełniło się wasze serce, gdy o tym wam powiedziałem. 7 Ja jednak prawdę wam mówię, że lepiej dla was, abym odszedł. Jeśli bowiem nie odejdę, nie przyjdzie do was ów Rzecznik; jeśli natomiast pójdę, przyślę Go do was. 8 Gdy On przybędzie, przekona świat w sprawie grzechu, sprawiedliwości i sądu: 9 w sprawie grzechu, że nie wierzą we mnie; 10 a w sprawie sprawiedliwości, że do Ojca idę i już mnie oglądać nie będziecie; 11 wreszcie w sprawie sądu, że rządca tego świata już jest osądzony.
 
Komentarz
    Po wyjaśnieniu roli Ducha Świętego pytania uczniów jakby się wyczerpały. Zrozumieli, że nie zostaną osamotnieni, postawieni przeciw potężnemu światu o własnych siłach. Odejście Jezusa do Ojca jest korzystne. Gdziekolwiek będą, tam On będzie w nich jako Duch zachęty, odwagi i pomocy.

    Po określeniu ich roli w dziele misyjnym wyjaśnia, że Duch będzie ich poprzedzał przed ich spotkaniami z ludźmi. Duch wykona główną pracę, a im pozostanie reszta, poprawne świadectwo o Jezusie, ewangelia Boża, która jak wyjaśni to później św. Paweł objawia życie i niezniszczalność, rzuca światło na życie i nieśmiertelność.

    Jeśli uczniowie będą głosili Jezusa jako Zbawiciela ludzi, to ludzie zrozumieją to, o czym Duch ich już przekonał. Będą mówili: „Coś mi mówiło, że muszę zmienić życie, a teraz już wiem o co chodzi”.

    Odpowiedzialność uczniów jest ogromna. Być może oni w dziele misyjnym wykonują 1% pracy, a Duch Święty 99% pracy. Ten jeden procent to proklamowana ewangelia Boża i osobiste świadectwo wiary, aby wiara ludzi rodziła się w nich i opierała się zawsze na mocy i mądrości Boga.

    Duch Prawdy objawia światu Jezusa, Syna Bożego w sposób taki jak biblijna definicja prawdy. Prawda to wolność od nieszczerości, obłudy i zatajania myśli i czynów. Prawda jest przeciwieństwem kłamstwa i pozoru. Prawdą jest to, co Bóg objawił i czego nie ukrywa przed ludźmi.

    Rolą uczniów nie jest potępianie, zwalczanie ludzi niewierzących, lecz pokazanie im Jezusa jako rozwiązania, źródła pełnego przebaczenia oraz pełnej miłości.

    Światem są ci wszyscy ludzie, którzy poddali się deprawacji i trwają we wrogości i obojętności w stosunku do Boga, co Jezus nazywa grzechem niewiary, zbłądzeniem, chybieniem celu.

    Sprawiedliwość Boga usprawiedliwia tych, którzy uwierzyli.
Usprawiedliwieni są wolni od sądu, na którym oskarżałby ich rządca świata, diabeł. Na tym sądzie obrońcą wierzących będzie Syn Boży. Sprawiedliwość tych ludzi, którzy odrzucili i potępili Jezusa, okazuje się fałszywa. Duch przekonujący o sprawiedliwości opowie się za Jezusem, a nie nauczycielami religijnymi.

    Duch przekonuje ludzi tego świata o zamiarach Boga wobec nich. Uczniowie przekazują ewangelię o zbawieniu przez wiarę w Jezusa Chrystusa.

    Świadectwo Ducha Świętego i świadectwo uczniów to jedynie skuteczna moc potrzebna do przemiany świata. Duch wykonuje zadanie w świecie, niezależnie od tego, czy w świecie jest słyszalne świadectwo uczniów Jezusa. Jeśli tego świadectwa nie słychać, wtedy w świecie występuje niezaspokojony głód poznania Boga.

    Duch Pocieszyciel z rzecznika i świadka staje się teraz oskarżycielem świata. Duch oskarża ludzi, lecz odnosi się do nich z miłością Jezusa. Uczniowie już wcześniej zostali zaproszeni do umiłowania tych, którzy uwierzą.