J 20,19-23
19 Wieczorem tego pierwszego dnia tygodnia przyszedł Jezus, choć tam, gdzie byli uczniowie, drzwi były zamknięte z powodu strachu przed Judejczykami, stanął pośrodku i odezwał się do nich: "Pokój wam". 20 Po tych słowach pokazał im ręce i bok. Uczniowie zatem, rozpoznawszy Pana, ucieszyli się. 21 Jezus powtórnie powiedział do nich: "Pokój wam. Jak mnie posłał Ojciec, tak również ja was posyłam". 22 Po tych słowach tchnął na nich i rzekł im: "Przyjmijcie Ducha Świętego. 23 Jeśli czyjeś grzechy odpuścicie, będą im odpuszczone; czyje zatrzymacie, będą zatrzymane".
 
Komentarz
    Krótko przed aresztowaniem Jezus uprzedził uczniów, że nie będzie dostępny przez jakiś czas, potem jednak znowu Go zobaczą. Oni będą się smucić w tym czasie, a świat będzie się cieszył. Za kilka dni i oni się rozradują. Przywódcy religijni, którzy wymusili na prokuratorze rzymskim Piłacie skazanie Jezusa na ukrzyżowanie, triumfują.

    Ale trzeciego dnia od ukrzyżowania, Maria Magdalena pierwsza spotkała żywego Jezusa.

    Tego samego dnia Jezus odwiedza uczniów i potwierdza misję, do której przygotowywał ich przez trzy lata. Jezus powiedział uczniom przed ich pierwszym rozesłaniem: “Gdy do jakiegoś domu wejdziecie, najpierw mówcie: “Pokój temu domowi. Jeśli tam będzie człowiek pokoju, wasz "Pokój" spocznie na nim; jeśli nie, wróci do was. Gdy wejdziecie do jakiegoś miasta i nie przyjmą was, wyjdźcie na jego główne ulice i powiedzcie: "Nawet proch z waszego miasta, który przylgnął do naszych stóp, strząsamy wam; jednak to wiedzcie, że bliskie już jest królestwo Boże".

    W kontekście ewangelii Jana pokój powracający do uczniów oznacza niewiarę, a pokój przyjęty wiarę. Wiara w Jezusa jest źródłem przebaczenia wszystkich grzechów, niewiara powoduje, że nie zostało odpuszczone to wszystko, co człowieka oskarża przed Bogiem.

    Treścią Ewangelii według św. Jana jest życie wieczne. Często podejmowanym tematem jest czyjeś pozostawanie w grzechu, umieranie w grzechu i grzech który trwa. Wyznanie wiary w Jezusa decyduje o odpuszczeniu tego grzechu.

    W tym miejscu Ewangelia według św. Jana dodaje do nakazu misyjnego opisanego w czterech ewangeliach opisanie zakończenia dzieła misyjnego. Potwierdzona musi zostać wiara i potwierdzona niewiara. Nikt kto usłyszał ewangelię o zbawieniu i odrzucił ją, nie może odejść w przekonaniu, że jego grzechy zostały przebaczone. Do czasu wyznania wiary w Jezusa Chrystusa jako swojego Boga i Zbawiciela będzie umierał w “swoich grzechach”. Uczniowie byli świadkami rozmów i słyszeli słowa skierowane do ludzi, którzy uwierzyli i tych którzy nie uwierzyli. Ci ostatni usłyszeli: "Jeśli bowiem nie uwierzycie, że JA JESTEM, umrzecie w swoich grzechach".

    “Władza odpuszczania grzechów oznacza przypuszczalnie udzielanie Ducha Świętego tym, którzy uwierzyli w rezultacie misji uczniów i przyłączyli się do wspólnoty Kościoła, niż postępowanie z chrześcijanami, którzy popełnili grzech.”

    Uczniowie Jezusa będą rozstrzygać wszystko zgodnie z Bożą wolą. Uczniowie będą musieli rozpoznać wiarę, zanim potwierdzą komuś, że ma udział w królestwie, że ma życie wieczne. Temu, kto nie uwierzy mogą powiedzieć: ”Bóg miłuje ciebie i czeka na ciebie”.

    Jezus przed powrotem do Ojca spotka się jeszcze wiele razy z uczniami, którzy poznali swoje słabości w ciągu ostatnich dni. Piotr zaparł się Jezusa trzy razy, to trzy razy zostanie zapytany o miłość i gotowość do służby.