|
|
J 2,13-25
|
|
|
13 Blisko już była Pascha u Judejczyków, więc Jezus udał się do Jerozolimy. 14 Na terenie świątyni zastał sprzedających woły, owce i gołębie, a także tych, co siedząc tam, wymieniali pieniądze. 15 Zrobił więc sobie bicz z postronków i wyrzucił wszystkich z terenu świątyni, także owce i woły; pieniądze wymieniających rozsypał, a ich stoły poprzewracał. 16 Do sprzedawców natomiast gołębi powiedział: "Usuńcie to stąd i nie róbcie targowiska z domu mojego Ojca". 17 Przypomnieli sobie wtedy Jego uczniowie, że jest napisane: "Gorliwość o Twój dom rozpala mnie". 18 Judejczycy zapytali Go: "Jaki znak nam pokażesz, że to czynisz?" 19 Jezus w odpowiedzi rzekł im: "Zburzcie tę świątynię, a w trzy dni ją odbuduję". 20 Na to Judejczycy powiedzieli: "Już czterdzieści sześć lat, jak zaczęto budować tę świątynię, a Ty w trzy dni ją postawisz?" 21 On jednak mówił o świątyni swego ciała. 22 Kiedy powstał z martwych, przypomnieli sobie Jego uczniowie, że o tym mówił, dlatego uwierzyli Pismu i każdemu słowu, które Jezus wypowiedział. 23 Kiedy był w Jerozolimie na święcie Paschy, wielu uwierzyło w Jego imię, bo patrzeli na cudy, które czynił. 24 Lecz Jezus nie polegał na nich, bo znał ich wszystkich 25 i nie potrzebował, aby ktoś Mu wystawiał opinię o człowieku. Sam wiedział, co się w człowieku kryje.
|
|
Jezus przybył do Jerozolimy na święto Paschy, prawdopodobnie pierwszy raz od czasu swojego chrztu w Jordanie.
Jezus postąpił w ten sposób zgodnie z Prawem Mojżeszowym. Niezgodnie z Prawem postępowali ci wszyscy, którzy zmienili rolę Świątyni jerozolimskiej jako Domu Bożego. Sztuczne utworzenie części handlowej na terenie świątynnym spowodowało, że panowała tam bardziej atmosfera rynku niż świątyni.
W świątyni miano składać ofiary sprawiedliwe i miłe Panu, a nie ofiary oszukane i niepełnowartościowe. Prawo Mojżeszowe dokładnie określało co powinien zrobić składający ofiarę. Z przygotowaniem ofiary związany był jakiś wysiłek fizyczny lub jakaś trudność na przykład wymiana pieniędzy potrzebnych na zakup wołu, owcy lub gołębia.
Handel można było zorganizować poza terenem świątyni. Handel w świątyni zmniejszał wysiłek składających ofiarę, sprzyjał lenistwu i wygodzie.
Handel świątynny przyczyniał się do wzrostu legalizmu religijnego, który zajął miejsce właściwej czci Bogu pochodzącej z wiary i posłuszeństwa Bogu.
Jezus dokonał oczyszczenia świątyni. W ten sposób pokazał na czym może polegać odnowienie duchowe i religijne ludu izraelskiego - na usunięciu tego, co przeszkadza w prawidłowym oddawaniu czci Bogu. Uczestnicy zrozumieli to, co robi, ale zażądali dowodu na to, że jest Mesjaszem.
Jezus, mówiąc o zburzeniu i odbudowaniu świątyni w ciągu trzech dni, nie mógł być wtedy zrozumianym przez nikogo. Jeszcze nie zakończyła się budowa świątyni, w której się znajdują.
Herod Wielki rozpoczął budowę Świątyni w latach 20-19 przed Chrystusem, prace trwały aż do roku 64 po Chrystusie. Świątynia została zniszczona przez Rzymian w roku 70.
Uczniowie Jezusa przypomnieli sobie i zrozumieli słowa o zburzeniu i odbudowaniu świątyni po Jego zmartwychwstaniu. Wtedy przekonali się, że całe Pismo i wszystkie słowa Jezusa są prawdziwe.
Służba Jezusa w Jerozolimie podczas pobytów świątecznych była owocna podobnie jak w Galilei. Wielu ludzi uwierzyło w Niego. Okazją do zrozumienia kim jest Jezus były różne rozmowy z ludźmi. Takimi osobami będą Nikodem i Samarytanka. Jezus zna ich ukryte myśli. Bóg był nazywany „Badającym serca”, czyli znający zamysły wszystkich ludzi.
Prawdziwym Bogiem obecnym na ziemi jest teraz On sam, Jezus Chrystus, Syn Boży. Po Jego śmierci i zmartwychwstaniu zostanie posłany Duch Święty, a wierzący napełnieni Duchem staną się świątynią Bożą - każdy oddzielnie i wszyscy razem jako Kościół, będą oddawali cześć Bogu w Duchu i prawdzie.
|