J 14,23-29
23 Jezus mu na to odrzekł: "Jeśli ktoś będzie mnie miłował, przestrzegać będzie mojej nauki. Ojciec mój także będzie go miłował, i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego sobie uczynimy. 24 Kto mnie nie będzie miłował, nie będzie przestrzegał moich nauk; a nauka, którą słyszycie, nie jest moja, lecz Tego, który mnie posłał: Ojca. 25 To wszystko wam powiedziałem, będąc z wami. 26 Ów Rzecznik natomiast, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was o wszystkim pouczy i przypominać wam będzie wszystko, co ja wam powiedziałem. 27 Pokój wam zostawiam, mój pokój wam daję. Ja nie tak wam daję, jak daje świat. Niech się nie trwoży serce wasze, niech się nie lęka. 28 Słyszeliście przecież, że wam powiedziałem: "Odchodzę, lecz wrócę do was". Jeśli naprawdę mnie miłujecie, powinniście się cieszyć, że idę do Ojca, bo Ojciec jest większy ode mnie. 29 A teraz to wam zapowiedziałem, nim się stanie, abyście, gdy się stanie, wierzyli.
 
Komentarz
    Trwa dyskusja podczas wydarzenia nazywanego Ostatnią Wieczerzą. Po pytaniach Tomasza i Filipa, kolejne pytanie nasunęło się Judzie, dlaczego Jezus objawi się uczniom, którzy Go znają, a nie światu, który Go nie zna lub nie rozumie.

    Zapowiedź odejścia do Ojca i bliskich zdarzeń związanych ze zdradą Judasza, zaparciem Piotra i poczuciem osamotnienia była przyczyną wyjaśnienia roli Ducha Świętego, Pocieszyciela, który podobnie jak Syn Boży ułatwi uczniom zrozumienie nauki i czynów Jezusa.

    W kulturze judaistycznej istniało przekonanie, że Bóg objawił się tylko ludowi Izraelskiemu. Nauczyciele judaistyczni mówili o Bogu obecnym w szczególny sposób pośród studiujących Jego Prawo.

    Jezus mówi o Bogu, który zamieszka na stałe w każdym wierzącym i uczyni go indywidualną świątynią Jego obecności. "Stary Testament nauczał, że Bóg mieszkał w swojej świątyni i pośród swojego ludu, Jego prawa zostały zapisane w sercach wiernych Mu ludzi oraz Jego Duch działał przez Jego proroków."
Duch Święty będzie działał nie tylko przez proroków, ale przez każdego, kto uwierzy w Syna Bożego.

    To oni, uczniowie i apostołowie, objawią Syna Bożego światu. Jezus objawi się im na nowo jako Duch Chrystusowy. Uczniowie będą uczyć się życia w Duchu Świętym, bo tylko takie życie poznają ci, którzy uwierzą w Jezusa, chociaż nigdy Go nie widzieli.

    Obecność miłującego Ojca i Syna Boga przez Ducha w każdym człowieku, który ufnie spoczął w Bogu objawi się przez pouczenie i przypomnienie całego ziemskiego życia Jezusa, tego, czego nauczał i co czynił.

    Nauczanie polega na wyjaśnianiu i dalszym rozwijaniu słów i zdarzeń. Ważnym sposobem starożytnego nauczania było pamięciowe przyswajanie wypowiedzi i tekstów. Przypominanie odnosi się do zrozumienia nauki i czynów Jezusa. Duch Pocieszyciel nie przyniesie nauki niezależnej od objawienia udzielonego w Jezusie. Duch Boży będzie mówił do uczniów wpatrzonych w Syna Bożego i naśladujących Go.

    Pokój Jezusa pomniejsza i usuwa lęk oraz trwogę. Pokój Boży opisywany w Nowym Testamencie potwierdza usprawiedliwienie przez wiarę. Pokój Boży, staje nawet ponad sumieniem: "O nic się nie martwcie, lecz w każdej modlitwie i prośbie niech wasze potrzeby będą z wdzięcznością przedstawiane Bogu. A pokój Boży, ogarniający każdą myśl, będzie strzegł waszych serc i waszych dążeń w Chrystusie Jezusie".

    Pokój Boga, pokój Syna odnosi się do zbawienia wiecznego oraz rozwoju, wzrostu wiary uczniów. Pokój Boży wraz ze sprawiedliwością i radością w Duchu Świętym mówi o przemieniającym człowieka spotkaniu z Jezusem, rozpoczynającym jego drogę z Nim. Na tej drodze: "Bóg pokoju uświęcił was."

    Pokój świata jest opisany w Nowym Testamencie tak: "Mówią: Spokojnie i bezpiecznie lub mówią: Pokój i bezpieczeństwo, wtedy spada na nich nagła zguba jak bóle na brzemienną. I nie wymkną się"

    Świat to ludzie, którzy poddali się deprawacji i trwają we wrogości lub obojętności w stosunku do Boga.

    Uczniowie są przygotowani do wypełnienia jego misji w świecie. Teraz mogą pozostać w Jego pokoju i ufać Jemu. Nie stanie się nic, czego nie mogliby przetrwać.