|
|
Mt 6,1-6.16-18
|
|
|
1 Uważajcie, by swoich czynów sprawiedliwych nie spełniać przed ludźmi po to, aby was oglądali. Jeśli nie, nie będziecie mieć zapłaty u Ojca waszego, który jest w niebie. 2 Kiedy więc będziesz spełniał uczynek miłosierdzia, nie otrąbiaj [tego] przed sobą, jak to robią obłudnicy w synagogach i na ulicach, by zdobyć pochwałę u ludzi. Tak, mówię wam: oni [już] odbierają swoją zapłatę. 3 Gdy natomiast ty spełniasz uczynek miłosierdzia, niech nie wie twoja lewa [ręka], co czyni prawa, 4 aby twój czyn miłosierdzia był w ukryciu. A twój Ojciec, który widzi w ukryciu, odda tobie. 5 Kiedy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Bo [oni] lubią się modlić, stając w synagogach i na rogach ulic, aby się ludziom pokazać. Tak, mówię wam: oni [już] odbierają swoją zapłatę. 6 Gdy ty się modlisz, wejdź do swojego domu i zamknąwszy drzwi, pomódl się do Ojca swojego, który jest w ukryciu. A twój Ojciec, który widzi w ukryciu, da ci.
16 Gdy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy, bo oni zmieniają swoje twarze, by ludziom pokazać, że poszczą. Tak, mówię wam, [już] odbierają swoją zapłatę. 17 Kiedy ty pościsz, natrzyj [olejkiem] swoją głowę i umyj swoją twarz, 18 by nie ludziom pokazać, że pościsz, lecz twojemu Ojcu, który jest w ukryciu. A twój Ojciec, który widzi w ukryciu, da ci.
|
|
W dotychczasowej części Kazania na Górze Jezus wykazał błędy w wyjaśnianiu Prawa przez nauczycieli religijnych. Teraz odrzuca praktyki religijne tych nauczycieli dotyczące jałmużny, modlitwy i postu. Charakteryzuje je obłuda. To, co mogłoby służyć duchowemu wykonywaniu Prawa, jest czynione na pokaz. Obłudnikami są fałszywi nauczyciele Pisma, którzy nie wywiązują się z obowiązku poprawnego jego nauczania.
Jezus pokazał nowy wzór jałmużny, modlitwy i postu. Usunął z ich praktykowania obłudę polegającą na wykonywaniu ich w celu uzyskiwania pochwały, poważania, w celu wywyższania się pośród ludzi, aby przy innej okazji wytykać im, że tego nie robią. Prawo nakładało obowiązek postu raz w roku w Dzień Przebłagania, a w kilku innych dniach pozostawiało możliwość indywidualnego wyboru. Faryzeusze pościli dwa razy w tygodniu, czyli ponad sto razy więcej niż wynikało to z Prawa. W czasie postu rozdawali jałmużnę, i nauczali, że wartość postu zależy od wielkości rozdanej jałmużny. Niektórzy nauczyciele mówili o zbawieniu jako rezultacie tej praktyki.
Faryzeusze rezygnowali w swoich dniach postu z czegoś, co wówczas było przyjemnością - codziennego mycia twarzy i namaszczania głowy olejkiem w celu zapobiegnięcia wysuszaniu skóry. Ponieważ ta zasada nie pochodzi od Boga, Jezus poleca swoim uczniom: „Kiedy ty pościsz, natrzyj olejkiem swoją głowę i umyj swoją twarz, by nie ludziom pokazać, że pościsz, lecz twojemu Ojcu, który jest w ukryciu."
Jezus rozdawał wiele darów potrzebującym. Nikt nie zaspokoił potrzeb ludzi tak jak Jezus uzdrawiając i wypędzając złe duchy. Rozdawanie posiadanych dóbr w określonym celu, dar, darowizna, uczynek sprawiedliwy wyjaśnia znaczenie jałmużny.
Jezus wstawał wcześnie rano i modlił się z dala od ludzi. Nikt Go nie widział, a uczniowie niekiedy szukali miejsca, gdzie się znajdował. Wskazał uczniom, że mają znaleźć miejsce, w którym będą tak jak On rozmawiali z Jego Ojcem, którego uczynili swoim.
Jezus rozpoczął publiczną służbę od postu na pustkowiu. Zrezygnował z pożywienia, poddał się Ojcu, żył w mocy Ducha Świętego. Rozważał słowo Boże, modlił się i przygotował się do wypełnienia woli Bożej.
Uczniowie Jezusa muszą wybrać, czy będą postępowali tak jak faryzeusze, czy tak jak postępował Jezus.
|