¹⁴ Wówczas jeden z Dwunastu, zwany Judaszem Iskariotą, udał się do arcykapłanów ¹⁵ i powiedział: "Co mi dacie, a ja Go wam wydam?" Oni odliczyli mu trzydzieści srebrników. ¹⁶ Od tego czasu szukał odpowiedniej chwili na wydanie Go. ¹⁷ W pierwszy [dzień] Przaśników podeszli uczniowie do Jezusa i powiedzieli: "Gdzie chcesz, abyśmy przygotowali Ci do spożycia paschalnego baranka?" ¹⁸ On odpowiedział: "Idźcie do miasta, do naszego znajomego i powiedzcie mu: "Nauczyciel mówi: 'Mój czas jest blisko; u ciebie urządzę paschę ze swoimi uczniami'"". ¹⁹ Uczniowie zrobili, jak im Jezus polecił, i przygotowali paschalnego baranka. ²⁰ Kiedy nastał wieczór, zasiadł z Dwunastoma. ²¹ Gdy jedli, powiedział: "O tak, mówię wam, jeden z was mnie wyda". ²² Wtedy bardzo zasmuceni zaczęli Go pytać jeden po drugim: "Chyba nie ja, Panie?" ²³ On w odpowiedzi rzekł: "Który sięgnął razem ze mną do miski, ten mnie wyda. ²⁴ Syn Człowieczy odchodzi oczywiście, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy jest wydawany. Lepiej by dla takiego człowieka było, gdyby się nie narodził". ²⁵ Na to Judasz, który Go właśnie wydawał, rzekł: "Czyżbym to ja był, Mistrzu?" Odpowiedział mu: "Rzekłeś". ²⁶ Gdy oni jedli, Jezus wziął chleb, wygłosił modlitwę uwielbienia, połamał i po rozdaniu uczniom powiedział: "Weźcie, zjedzcie, to jest moje ciało". ²⁷ Potem wziął kielich i po modlitwie dziękczynienia dał im, mówiąc: "Wypijcie z niego wszyscy, ²⁸ bo to jest moja krew przymierza, wylewana za wielu na odpuszczenie grzechów. ²⁹ Oświadczam wam: odtąd już z tego plonu winorośli nie wypiję, aż do owego dnia, kiedy z wami wypiję go nowy w królestwie mojego Ojca". ³⁰ Po psalmach udali się na Górę Oliwną. ³¹ Wtedy odezwał się do nich Jezus: "Wy wszyscy zwątpicie we mnie tej nocy. Jest bowiem napisane: "Uderzę w pasterza, i rozbiegną się owce z owczarni". ³² Lecz kiedy wstanę, pójdę przed wami do Galilei". ³³ Na to Piotr odezwał się do Niego: "Choćby wszyscy w Ciebie zwątpili, ja nigdy nie zwątpię". ³⁴ Rzekł mu Jezus: "Zapewniam cię, że tej nocy, przed pianiem koguta, wyprzesz się mnie trzy razy". ³⁵ Piotr odpowiedział Mu: "Choćbym miał z Tobą umrzeć, nie wyprę się Ciebie". Podobnie oświadczyli wszyscy uczniowie. ³⁶ Jezus doszedł z nimi wtedy do miejsca zwanego Getsemani. Tam rzekł do uczniów: "Siedźcie tu, aż ja, odszedłszy dalej, pomodlę się". ³⁷ Wziął z sobą także Piotra i dwóch synów Zebedeusza. Zaczął odczuwać smutek i lęk. ³⁸ Odezwał się wówczas do nich: "Smutna jest moja dusza odtąd aż do śmierci. Bądźcie tu i czuwajcie ze mną". ³⁹ Odszedłszy nieco, upadł na twarz i modlił się, mówiąc: "Ojcze mój, jeśli możliwe, niech mnie ominie ten kielich. Jednak nie jak chcę ja, lecz jak Ty". ⁴⁰ Później wrócił do uczniów i znalazł ich śpiących. Powiedział wtedy do Piotra: "To tak nie daliście rady przez jedną godzinę czuwać ze mną? ⁴¹ Czuwajcie i módlcie się, abyście nie popadli w pokusę. Duch ochoczy, ciało - słabe". ⁴² I po raz drugi odszedłszy, znowu zaczął się modlić, mówiąc: "Ojcze mój, skoro on nie może mnie ominąć, tak bym go nie wypił, niech się spełni Twoja wola". ⁴³ Wróciwszy ponownie znalazł ich śpiących, bo ich oczy były ciężkie. ⁴⁴ Zostawiając ich, jeszcze raz się oddalił i po raz trzeci się modlił, wypowiadając to samo zdanie. ⁴⁵ Potem wrócił do uczniów i powiedział: "Śpijcie ostatecznie i odpoczywajcie. Oto już blisko jest ten czas, Syn Człowieczy oddaje się w ręce grzeszników. ⁴⁶ Wstawajcie, chodźmy. Oto niedaleko jest ten, który mnie wydaje". ⁴⁷ Jeszcze gdy On to mówił, nadszedł Judasz, jeden z Dwunastu, a z nim od arcykapłanów i starszych ludu duża gromada z mieczami i kijami. ⁴⁸ Jego zdrajca, dając im znak, powiedział: "To jest ten, którego pocałuję. Złapcie Go". ⁴⁹ I zaraz podszedł do Jezusa i powiedział: "Witaj, Mistrzu!" I pocałował Go. ⁵⁰ A Jezus odezwał się do niego: "Przyjacielu, po co przychodzisz?" Wtedy podszedłszy podnieśli ręce na Jezusa i ujęli Go. ⁵¹ A oto jeden z towarzyszących Jezusowi wyciągnął rękę, dobył swego miecza i uderzył sługę arcykapłana, tak że odciął mu ucho. ⁵² Na to Jezus mu rzekł: "Cofnij swój miecz na jego miejsce, bo wszyscy, którzy chwytają za miecz, od miecza giną. ⁵³ Czy myślisz, że nie mógłbym poprosić swojego Ojca i zaraz postawiłby przy mnie więcej niż dwanaście legionów aniołów? ⁵⁴ Lecz jak spełniłyby się Pisma [mówiące], że tak się stać musi?" ⁵⁵ Odezwał się wtedy Jezus także do gromady: "To jak na bandytę wybraliście się z mieczami i kijami, by mnie ująć? Codziennie siadałem na terenie świątyni, by uczyć, i nie zatrzymaliście mnie". ⁵⁶ To wszystko się stało, aby wypełniły się pisma Proroków. Wtedy wszyscy uczniowie opuścili Go w popłochu. ⁵⁷ Tamci związali Jezusa i poprowadzili do arcykapłana Kajfasza, gdzie byli zebrani uczeni w Piśmie i starsi. ⁵⁸ Piotr szedł za Nim z daleka aż do dziedzińca arcykapłana. Wszedł do środka i usiadł przy strażnikach, aby zobaczyć, co będzie. ⁵⁹ Arcykapłani i cały Sanhedryn szukali jakiegoś fałszywego zeznania przeciwko Jezusowi, aby go wydać na śmierć. ⁶⁰ Nie znaleźli jednak, choć wystąpiło wielu fałszywych świadków. W końcu wyszli jacyś dwaj ⁶¹ i oświadczyli: "Ten tu powiedział: Mogę zburzyć świątynię Boga i w ciągu trzech dni zbudować". ⁶² Na to arcykapłan wstał i powiedział do Niego: "Nic nie odpowiesz? Cóż to oni tutaj zeznają przeciw Tobie?" ⁶³ Jezus jednak milczał. Wtedy arcykapłan rzekł do Niego: "Zaklinam Cię na żyjącego Boga, abyś nam powiedział, czy Ty jesteś Mesjaszem, Synem Boga". ⁶⁴ Jezus mu odpowiedział: "Jak rzekłeś. Lecz nadto oświadczam wam: Teraz już zobaczycie Syna Człowieczego siedzącego po prawicy Mocy i przychodzącego na obłokach niebieskich". ⁶⁵ Na to arcykapłan rozdarł swoje szaty i rzekł: "Bluźnierstwo wypowiedział! Po co nam jeszcze świadkowie!? Oto właśnie słyszeliście bluźnierstwo!!! ⁶⁶ Jaki jest wasz wyrok?" A oni odpowiadając orzekli: "Winien jest śmierci". ⁶⁷ Wtedy zaczęli pluć Mu na twarz i bić Go, a niektórzy wymierzali Mu policzek, ⁶⁸ mówiąc przy tym: " No, Mesjaszu, powiedz nam proroctwo! Kim jest ten, który Ciebie uderzył?" ⁶⁹ Piotr tymczasem siedział na zewnątrz na dziedzińcu. Podeszła do niego pewna służąca i powiedziała: "Ty też byłeś z Jezusem Galilejczykiem". ⁷⁰ On jednak przy wszystkich zaprzeczył oświadczając: "Nie wiem, o czym mówisz". ⁷¹ A gdy wszedł do bramy, zobaczyła go inna i powiedziała do znajdujących się tam: "Ten był z Jezusem Nazarejczykiem". ⁷² On znowu zaprzeczył, przysięgając: "Nie znam tego człowieka". ⁷³ Po chwili podeszli do Piotra stojący tam i powiedzieli: "Rzeczywiście ty też jesteś z nich, bo i mowa cię zdradza". ⁷⁴ Wtedy zaczął się zaklinać i przysięgać: "Nie znam tego człowieka!". I zaraz potem zapiał kogut. ⁷⁵ Przypomniał sobie wówczas Piotr to wypowiedziane przez Jezusa zdanie: "Nim kogut zapieje, wyprzesz się mnie trzy razy". Wyszedł na zewnątrz i zaczął gorzko płakać. ¹ Skoro świt wszyscy arcykapłani i starsi ludu podjęli uchwałę przeciw Jezusowi, aby na śmierć Go wydać. ² Związali Go zaraz, wyprowadzili i wydali namiestnikowi Piłatowi. ³ Wtedy Judasz, który Go wydał, widząc, że został skazany, zaczął żałować. Chcąc oddać owe trzydzieści srebrników arcykapłanom i starszym, ⁴ powiedział im: "Zgrzeszyłem, bo wydałem krew niewinną". Oni na to rzekli: "A cóż my!? Ty się martw [o to]". ⁵ Odchodząc rzucił te srebrniki ku przybytkowi. Potem poszedł i powiesił się. ⁶ Arcykapłani natomiast zebrali te srebrniki mówiąc: "Nie wolno ich wkładać do skarbca świątynnego, bo są zapłatą za krew". ⁷ I według podjętej przez siebie uchwały kupili za nie Pole Garncarza na cmentarz dla przybyszów. ⁸ Z tej racji to pole nazywa się aż do dzisiaj Polem Krwi. ⁹ Tak spełniło się słowo, wypowiedziane poprzez proroka Jeremiasza: "I wzięli trzydzieści srebrników, cenę za wycenionego, którego wycenili spośród synów Izraela. ¹⁰ I dali je na Pole Garncarza, jak mi Pan kazał". ¹¹ Tymczasem Jezus został postawiony przed namiestnikiem. Namiestnik zapytał Go: "To Ty jesteś królem Judejczyków?" Jezus powiedział: "Jak rzekłeś". ¹² Gdy natomiast oskarżali Go arcykapłani i starsi, nie odzywał się. ¹³ Wtedy Piłat zapytał Go: "Nie słyszysz, o ile rzeczy Cię oskarżają?" bardzo się dziwił. ¹⁴ Lecz nie odpowiedział mu ani na jedno słowo, tak że namiestnik ¹⁵ A namiestnik miał zwyczaj zwalniać ludowi z okazji święta jednego więźnia, którego by sobie wybrali. ¹⁶ Trzymali tam wtedy znanego bardzo więźnia imieniem Jezus Barabasz. ¹⁷ Skoro zatem już byli zebrani, zapytał ich Piłat: "Kogo chcecie, abym wam zwolnił: Jezusa Barabasza czy Jezusa nazywanego Mesjaszem?" ¹⁸ Wiedział bowiem, że Go przez zawiść wydali. ¹⁹ A gdy siedział na podwyższeniu, jego żona posłała do niego ze słowami: "Nie mieszaj się do spraw tego Sprawiedliwego, bo dziś we śnie wiele cierpiałam przez Niego". ²⁰ Tymczasem arcykapłani i starsi podburzyli tłumy, by zażądały Barabasza, a Jezusa wydały na śmierć. ²¹ Namiestnik odzywając się zapytał ich: "Którego z tych dwóch chcecie, abym wam zwolnił?" Oni odkrzyknęli: "Barabasza!". ²² Zapytał ich Piłat: "Co zatem mam zrobić z Jezusem nazywanym Mesjaszem?" Wszyscy zawołali: "Niech zostanie ukrzyżowany!" ²³ On na to: "Ale co złego zrobił?" Wtedy oni jeszcze głośniej wołali: "Niech zostanie ukrzyżowany!" ²⁴ Gdy Piłat zobaczył, że niczego nie osiąga, lecz coraz większy powstaje zamęt, poprosił o wodę i wobec tłumu obmył sobie ręce, mówiąc: "Jestem niewinny w sprawie Jego krwi. Wasza to rzecz". ²⁵ A cały tłum w odpowiedzi krzyknął: "Krew Jego na nas i na dzieci nasze!" ²⁶ Zwolnił im wówczas Barabasza, a Jezusa kazał wychłostać i wydał na ukrzyżowanie. ²⁷ Wówczas żołnierze namiestnika zabrali Jezusa do pretorium i zwołali do Niego całą kohortę. ²⁸ Rozebrali Go, a potem odziali purpurowym płaszczem. ²⁹ Upletli kolczastą koronę i włożyli na Jego głowę, a do prawej ręki trzcinę. Klękali przed Nim i śmiali się z Niego, mówiąc: "Witaj, królu Judejczyków!" ³⁰ Opluli Go, a potem wzięli tę trzcinę i bili Go po głowie. ³¹ Gdy się już z Niego naśmiali, zdjęli z Niego ów płaszcz, odziali Go w Jego szaty i poprowadzili na ukrzyżowanie. ³² Wychodząc spotkali pewnego człowieka z Cyreny, imieniem Szymon. Zmusili go, by niósł Jego krzyż. ³³ Kiedy doszli do miejsca zwanego Golgotą, to znaczy "Miejscem Czaszki", ³⁴ dali Mu do wypicia wino zmieszane z żółcią. Gdy skosztował, nie chciał pić. ³⁵ Po ukrzyżowaniu Go podzielili między sobą Jego szaty, rzucając los. ³⁶ Siedząc tam dalej, pilnowali Go. ³⁷ Nad Jego głową umieścili napis o Jego winie: "To jest Jezus, król Judejczyków". ³⁸ Zostali też wtedy wraz z Nim ukrzyżowani dwaj sprawcy rozbojów: jeden po prawej, drugi po lewej stronie. ³⁹ Przechodnie bluźnili Mu, potrząsając swoimi głowami ⁴⁰ i mówiąc: "Ty, burzycielu świątyni i budujący [ją] w trzech dniach, uwolnij się, skoro jesteś Synem Boga! Zejdź z krzyża!" ⁴¹ Podobnie szydzili arcykapłani oraz uczeni w Piśmie i starsi, mówiąc: ⁴² "Innych ratował, siebie nie potrafi uratować. Jest królem Izraela, niech teraz zejdzie z krzyża, a uwierzymy w Niego. ⁴³ Zaufał Bogu, niechże Go teraz wybawi, jeśli Go tak miłuje. Przecież powiedział: "Jestem Synem Boga"". ⁴⁴ Tak samo urągali Mu sprawcy rozbojów, ukrzyżowani wraz z Nim. ⁴⁵ A od godziny szóstej zapadła ciemność w całej tej krainie aż do godziny dziewiątej. ⁴⁶ Około godziny dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: "Eli, Eli, lema sabachthani", to znaczy: "Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś?" ⁴⁷ Gdy niektórzy ze stojących tam usłyszeli to, mówili: "On Eliasza woła". ⁴⁸ Zaraz potem jeden z nich pobiegł, wziął gąbkę, nasączył octem i po nałożeniu na trzcinę dał Mu do picia. ⁴⁹ A inni mówili: "Przestań. Zobaczmy, czy przyjdzie Eliasz, aby Go uwolnić". ⁵⁰ A Jezus ponownie krzyknął donośnym głosem i wyzionął ducha. ⁵¹ Wtedy zasłona przybytku rozdarła się na dwoje od góry do dołu, ziemia zadygotała, skały zaczęły pękać. ⁵² Otwarły się groby i wiele ciał świętych, którzy umarli, powstało. ⁵³ Wyszli oni z grobów także po Jego zmartwychwstaniu, weszli do Miasta Świętego i ukazali się wielu. ⁵⁴ A kiedy centurion i inni pilnujący z nim Jezusa poczuli dygotanie ziemi i zobaczyli, co się dzieje, bardzo się przerazili i mówili: "On naprawdę był Synem Boga". ⁵⁵ Z daleka przyglądało się tam również wiele kobiet, które od Galilei towarzyszyły Jezusowi, usługując Mu. ⁵⁶ Wśród nich znajdowała się Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba i Józefa, oraz matka synów Zebedeusza. ⁵⁷ Późnym popołudniem przyszedł pewien bogaty człowiek pochodzący z Arymatei, imieniem Józef, który także był uczniem Jezusa. ⁵⁸ Udał się on do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Piłat kazał wydać. ⁵⁹ Józef wziął ciało, owinął je czystym płótnem ⁶⁰ i złożył w swoim świeżym grobowcu, który miał wykuty w skale. Na wejście do grobowca nasunął wielki kamień i odszedł. ⁶¹ Była tam również Maria Magdalena i druga Maria. Siedziały one naprzeciw grobu. ⁶² Nazajutrz, to jest w dniu po przygotowaniu, zebrali się przed Piłatem arcykapłani i faryzeusze ⁶³ i rzekli: "Panie, przypomnieliśmy sobie, że ów oszust jeszcze za życia powiedział: "Po trzech dniach zmartwychwstanę". ⁶⁴ Daj zatem rozkaz, by ochraniano ten grób przez trzy dni, aby Jego uczniowie przyszedłszy, nie wykradli Go i nie zaczęli ludowi gadać: "Powstał z martwych". Wtedy to ostatnie oszustwo byłoby gorsze od poprzedniego". ⁶⁵ Piłat im odpowiedział: "Weźcie straż. Idźcie i ochraniajcie sobie, jak umiecie". ⁶⁶ Oni więc poszli i zabezpieczyli grób pieczęcią na kamieniu i strażą.