|
|
Mt 26,14-25
|
|
|
14 Wówczas jeden z Dwunastu, zwany Judaszem Iskariotą, udał się do arcykapłanów 15 i powiedział: "Co mi dacie, a ja Go wam wydam?" Oni odliczyli mu trzydzieści srebrników. 16 Od tego czasu szukał odpowiedniej chwili na wydanie Go. 17 W pierwszy [dzień] Przaśników podeszli uczniowie do Jezusa i powiedzieli: "Gdzie chcesz, abyśmy przygotowali Ci do spożycia paschalnego baranka?" 18 On odpowiedział: "Idźcie do miasta, do naszego znajomego i powiedzcie mu: "Nauczyciel mówi: 'Mój czas jest blisko; u ciebie urządzę paschę ze swoimi uczniami'"". 19 Uczniowie zrobili, jak im Jezus polecił, i przygotowali paschalnego baranka. 20 Kiedy nastał wieczór, zasiadł z Dwunastoma. 21 Gdy jedli, powiedział: "O tak, mówię wam, jeden z was mnie wyda". 22 Wtedy bardzo zasmuceni zaczęli Go pytać jeden po drugim: "Chyba nie ja, Panie?" 23 On w odpowiedzi rzekł: "Który sięgnął razem ze mną do miski, ten mnie wyda. 24 Syn Człowieczy odchodzi oczywiście, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy jest wydawany. Lepiej by dla takiego człowieka było, gdyby się nie narodził". 25 Na to Judasz, który Go właśnie wydawał, rzekł: "Czyżbym to ja był, Mistrzu?" Odpowiedział mu: "Rzekłeś".
|
|
Jezus zakończył nauczanie w Jerozolimie. Objawił się Mesjasz, Syn Boży i Król Izraela. Przed Paschą odwiedził Betanię. W tym czasie rozpoczęły się przygotowania do Pachy. Uczniowie przygotowali Paschę w miejscu wskazanym przez Jezusa, może w pomieszczeniu należącym do ucznia Jezusa, który nie obawiał się przyjąć Go do swojego domu.
Judasz znalazł chwilę czasu, aby wydać Jezusa arcykapłanom. Poznał rozkład wieczoru, ustalił porę i miejsce spotkania. Arcykapłani, wypłacając trzydzieści sztuk srebra, uznawali wartość zdrady na poziomie przeciętnego odszkodowania za spowodowanie śmierci niewolnika. Judasz przyjął zapłatę. Poznał plan wieczoru, umówił się ze strażnikami i poszedł na wieczerzę. Jego nieobecność w czasie przygotowań wieczerzy, nie zwróciła uwagi pozostałych uczniów.
Świąteczny dzień Przaśników następował bezpośrednio po Święcie Paschy, obejmował w mowie potocznej również samą Paschę, czyli wieczorny posiłek. Przygotowanie Paschy polegało na tym, że jedni członkowie rodziny udawali się do świątyni, gdzie kapłan zabijał dla nich baranka, inne osoby przygotowywały pozostałe dania. Jezus i jego najbliżsi uczniowie tworzą tutaj wspólnotę rodzinną. Jezus przyjął rolę gospodarza, głowy tej rodziny, dlatego przewodniczy tej uroczystości.
Paschę należało spożyć w czasie wieczerzy. W kwietniu słońce zachodziło w Jerozolimie około godziny szóstej wieczorem. Wtedy też rozpoczynał się uroczysty posiłek.
Podczas posiłku paschalnego Jezus ujawnił, co się stanie w najbliższym czasie. Uczniowie wiedzą, że arcykapłani wydali polecenie wskazania miejsca pobytu Jezusa. Wielu ludzi mogłoby to uczynić. Jezus zaskakuje ich mówiąc, że to jeden z nich. Poddał ich próbie, aby byli pewni swojej wiary, wierności i oddania Jemu. Spotka ich jeszcze większa próba.
Wszyscy zapytali, bo wszyscy chcieli ujawnić lojalność wobec Jezusa i braci. Każdy z nich pyta: "Chyba nie ja, Panie?". Pyta też Judasz: "Czyżbym to ja był, Mistrzu?" Jezus miłuje każdego z nich, także Judasza. Nikt z pozostałych nie zorientował się o kogo chodzi.
Kończy się dzieło zlecone Synowi przez Ojca. W tym dziele pozostało jeszcze złożenie dobrowolnej ofiary. Judasz, arcykapłani, Piłat i żołnierze wykonujący wyrok śmierci są reprezentantami grzesznego świata za który umierał będzie Jezus. Ich imiona pozostaną na zawsze symbolem całego świata potrzebującego zbawienia. Dla nich wszystkich byłoby lepiej, aby się nie urodzili.
Judasz kiedyś stał się uczniem Jezusa, co wyznał, aby zostało odczytane za wiarę. Był świadkiem znaków i cudów, a teraz zrównał się z religijnymi wrogami Jezusa. Czy zaparł się wiecznego Boga? Judasz do dziś staje się powodem zadawania pytań, na które nie ma łatwych odpowiedzi.
Są to pytania o wiarę, zbawienie, pewność, wytrwałość, owoc, o mniejsze czy większe zło.
Zdrada Judasza w niczym nie ogranicza Boga. Jezus musi się poddać okrutnej śmierci teraz, może wcześniej. Zdrada Judasza nie zmniejsza miłości Jezusa i Jego posłuszeństwa Ojcu. Uczniowie stoją przed próbą i lekcją.
|