|
|
Mt 4,12-23
|
|
|
12 Kiedy usłyszał, że Jan został wydany, wrócił do Galilei. 13 Opuściwszy Nazaret, poszedł i osiadł w Kafarnaum, leżącym nad jeziorem, na terenach Zabulona i Neftalego. 14 Tak spełniło się słowo, wypowiedziane poprzez proroka Izajasza: 15 "Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego, droga morska, Zajordanie, Galilea pogan, 16 lud siedzący w ciemności ujrzał wielkie światło; dla przebywających w cienistej krainie śmierci wzeszło światło". 17 Od tego czasu zaczął Jezus nauczać i mówić: "Nawracajcie się, bo blisko już jest królestwo niebieskie". 18 Idąc nad Jeziorem Galilejskim, zobaczył dwóch braci: Szymona, nazywanego teraz Piotrem, i Andrzeja, jego brata, gdy zarzucali sieci na jeziorze. Byli bowiem rybakami. 19 Powiedział im: "Chodźcie ze mną, a uczynię was rybakami łowiącymi ludzi". 20 Od razu zostawiwszy sieci, poszli za Nim. 21 Idąc stamtąd dalej, zobaczył innych dwóch braci: Jakuba, [syna] Zebedeusza, i Jana, jego brata, którzy wtedy z Zebedeuszem, swoim ojcem, szykowali w łodzi sieci. Ich także wezwał. 22 I oni od razu zostawiwszy łódź i swego ojca, poszli za Nim. 23 Obchodząc całą Galileę, uczył w ich synagogach, głosił wśród ludu dobrą nowinę o królestwie i leczył każdą chorobę i każdą słabość.
|
|
Dzieciństwo, młodość i pierwszą część dorosłego życia Jezus spędził w mieście Nazaret w Galilei, gdzie po powrocie z Egiptu osiadła Jego rodzina.
W wieku około trzydziestu lat zaczął się przygotowywać do wypełnienia swojej misji. Przybył nad Jordan, aby wraz z innymi Judejczykami przyjąć chrzest od Jana. Potem poddał się próbie diabła na pustyni. Następnie wrócił do Galilei i zamieszkał w Kafarnaum.
Galilea to ziemie zamieszkane przez pogan i Judejczyków. W czasach Mateusza połowę mieszkańców Galilei stanowili poganie posługujący się językiem greckim i aramejskim, sprawujący kulty pogańskie.
Izajasz prorokował na temat tej sytuacji: „Galilea pogan, lud siedzący w ciemności ujrzał wielkie światło; dla przebywających w cienistej krainie śmierci wzeszło światło". Izajasz widział ciemność i śmierć oraz wielkie i wschodzące światło.
Ciemność Galilei to o wiele większy liberalizm moralny niż w Judei. Więcej związków z poganami, więcej mieszanych małżeństw, więcej cudzoziemców i ośrodków kultu pogańskiego.
Kraina śmierci to ludzie pozbawieni opieki, chorzy, odrzuceni, żyjący w mocy Złego.
Wielkie i wschodzące Światło - to Syn Boga, pełen Ducha i mocy, to moc ewangelii Jezusa, to Boża moc uzdrawiająca. To Mesjasz przychodzący z ocaleniem, ratunkiem, pomocą, wybawieniem do swojego ludu.
Jezus żyjąc w Kafarnaum spotykał jego mieszkańców w synagodze, przy pracy nad brzegiem jeziora i w ich domach. Mieszkańcom Kafarnaum objawiała się moc słów, doskonałość osoby Jezusa i moc Boga w uzdrowieniach.
W Kafarnaum mieszkali bracia Andrzej i Piotr, uczniowie Jezusa, którzy przyłączyli się do Niego nad Jordanem. O tym, co usłyszeli od Jana na temat Jezusa i co sami sprawdzili, mówili znajomym. Po powrocie do domu prawdopodobnie wiele razy spotykali się z Jezusem, a Jezus poznał ludzi, którym opowiedzieli o Nim. Jakub i Jan mogli być właśnie takimi ludźmi, owocem świadectwa Andrzeja i Piotra.
Teraz Jezus wezwał ich do przygotowania się do służby misyjnej, bo sprawdzili się jako uczniowie. Doświadczyli już służby wśród znajomych, teraz będą się uczyli służby wśród nieznajomych. Na jakiś czas będą musieli opuścić rodzinę i pracę. Wyruszą z Jezusem poza Kafarnaum. Oni poznają lepiej Jezusa, a Jezus rozpozna, czy będą gotowi do jeszcze większego oddania jako apostołowie.
Czterej uczniowie stworzyli nad brzegiem Jeziora Galilejskiego środowisko, które stanie się obok Kafarnaum ważnym miejscem gromadzenia się wielu ludzi z Galilei i innych krain. Przybysze zobaczą nie tylko Jezusa, lecz Jego uczniów, będą mogli z nimi rozmawiać i od nich się uczyć.
|