|
Mt 11,28-30
|
|
Jezus nadal głosi ewangelię i naucza w miastach, z których pochodzą apostołowie. Powiedział wcześniej zebranym : "Kto ma uszy, niech słucha!" i pokazał różnice między rolą Jana i swoją w historii zbawienia. Wyjaśniał dlaczego część ludzi odrzuca i Jana Chrzciciela i Jego. Jezus jednak poznał już ludzi wierzących w Niego i dlatego uwielbia swojego Ojca. A po modlitwie zwraca się do zebranych z wezwaniem, aby znaleźli w Nim Zbawiciela i stali się Jego uczniami.
"Jarzmo noszono zwykle na ramionach. W judaizmie jarzmo było obrazem posłusznego poddania się Bożemu Prawu. uznaniem, że Bóg jest jeden i przestrzeganiem Jego przykazań.” Judaizm narzucił wiele dodatkowych wymagań, a te wywoływały poczucie zniewolenia i ucisku. Szczególnie uciążliwym było prawo szabatowe kontrastujące z przykazaniem o dniu świątecznym i obietnicą odpoczywania w Bogu.
Wiele ciężarów religijnych i innych nałożyli na prostych ludzi pyszni, srodzy, butni, okupanci, bogacze, niektórzy nauczyciele i przywódcy religijni. Oni poniżają ludzi i uzależniają ich od siebie.
Mieszkańcy Kafarnaum, Korazin i Betsaidy widzieli cuda, które nie wywołały nawrócenia znacznej liczby ludzi. Ludzie religijni woleli pozostać pod jarzmem religijnym, niż znaleźć wolność w ewangelii Jezusa Chrystusa.
Jezus mówi do ludzi ujarzmionych, że Jego jarzmo, to Jego sposób życia oparty na duchu prawa Bożego. On jest łagodny, czyli uprzejmy, delikatny, życzliwy, skromny i cichy. Jezus mówi do ludzi obciążonych, że Jego ciężar, to Jego pokorny sposób życia oparty na mocy Boga. Jezus mówi do ludzi ujarzmionych i obciążonych, że razem z Nim znajdą odpoczynek dla dusz swoich.
W społeczeństwie izraelskim obok starej powstaje nowa kultura przemieniana przez Jezusa i ludzi królestwa Bożego – oparta na sprawiedliwości, pokoju i radości w Duchu Świętym.
|