|
Mt 10,7-15
|
|
7 Idźcie i głoście, mówiąc: "Już blisko jest królestwo niebieskie". 8 Uzdrawiajcie ogarniętych niemocą, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, usuwajcie demony. Za darmo otrzymaliście, darmo dajcie. 9 Nie bierzcie złota, ani srebra, ani miedzi w swych pasach, 10 ani torby na drogę, ani dwóch ubrań, ani sandałów, ani laski, bo wart jest robotnik swojego pożywienia. 11 Gdy wejdziecie do jakiegoś miasta lub wsi, dowiedzcie się, kto w nich jest godny, i tam mieszkajcie aż do odejścia. 12 Wchodząc do domu, pozdrówcie go. 13 Jeśli ten dom będzie godny, niech wasze "pokój" zstąpi na niego; a jeśli nie będzie godny, niech wasze "pokój" powróci do was. 14 A jeśli ktoś was nie przyjmie i nie będzie chciał słuchać słów waszych, wychodząc z tego domu lub miasta, strząśnijcie proch ze swoich stóp. 15 Tak, zapewniam was, w dniu sądu lżej będzie ziemi sodomskiej i gomorejskiej niż temu miastu.
|
Jezus zakończył samodzielnie wykonywaną misję. Zabrał uczniów w podróż misyjną, aby obserwowali, co czyni On, także w ich rodzinnych miejscowościach. Rozpoczął szkolenie misyjne Dwunastu. Jezus mówi teraz o metodzie misyjnej.
Bóg potwierdzi słowa uczniów tak jak potwierdza słowa swojego Syna, Jezusa przez uzdrowienia chorych, wskrzeszanie umarłych, oczyszczanie trędowatych i usuwanie demonów.
Najpierw Bóg dał Izraelitom w darze Prawo, a teraz swojego Syna. Uczniowie otrzymują wszystko w darze od Jezusa. Bóg da im środki, aby mogli głosić ewangelię bez zapłaty od słuchających. Boże prawdy o zbawieniu mają tak wielką wagę dla wszystkich ludzi, że muszą być przekazywane bez względu na to, czy słuchacze mogą za to zapłacić..
Instrukcja Jezusa jest szczegółowa. Uczniowie mają pozdrawiać domowników i sprawdzać jak zareagują na słowa "Pokój temu domowi". Mają dowiedzieć się komu mogą zaufać i u kogo mogą się zatrzymać na czas pobytu w danej miejscowości. Z tego bowiem domu będą prowadzili służbę w danym miejscu.
Jezus pokazał uczniom, że warto pracować z ludźmi otwartymi i zainteresowanymi. Nie warto tracić czasu na przekonywanie ludzi, którzy teraz nie są zainteresowani, aby przez to nie marnować czasu przeznaczonego na służbę misyjną. Pokój, pokój temu domowi, pokój wam, to różne formy tego samego pozdrowienia, które wówczas było błogosławieństwem i życzeniem podzielenia się posiadanym pokojem Bożym.
Pokój spoczywający i zatrzymujący się na ludziach odwiedzanych, to ich pozytywna reakcja na przybycie wysłanników Jezusa. Mieszkańcy tego domu będą z radością rozmawiali o Jezusie, o powstającym królestwie Bożym, o sposobie uzyskania Bożego zbawienia.
Pokój powracający do uczniów to negatywna reakcja ludzi na przybycie wysłanników Jezusa, ich obojętność lub brak zainteresowania tym, co uczniowie głoszą.
„Strząśnięcie prochu z nóg" oznaczało potraktowanie odwiedzonych żydowskich miast tak, jakby były nieczystymi miastami pogan; prawdziwi naśladowcy Boga nie chcieliby, by na ich nogach pozostał jakikolwiek pył pochodzący z takich miejsc. Ten gest miał być wykonany, aby mieszkańcy tej miejscowości lub domu mogli się zastanowić nad swym stosunkiem do Jezusa.
Uczniowie poszli i opowiadali w miastach i wsiach, że spotkali Jezusa, Mesjasza i zachęcali ludzi do poznania Jezusa.
|