|
|
Mt 10,34-42. 11,1
|
|
|
34 Nie sądźcie, że przyszedłem nieść pokój po ziemi. Nie przyszedłem nieść pokoju, lecz miecz. 35 Przyszedłem bowiem przeciwstawić syna jego ojcu, a córkę jej matce, a synową jej teściowej; 36 bo wrogami człowieka mieszkańcy jego domu. 37 Kto miłuje ojca lub matkę bardziej niż mnie, nie jest mnie godzien; i kto miłuje syna lub córkę bardziej niż mnie, nie jest mnie godzien; 38 i kto nie bierze krzyża swego, a idzie za mną, nie jest mnie godzien. 39 Kto znalazł swoje życie, straci je; a kto stracił swoje życie ze względu na mnie, znajdzie je. 40 Kto was przyjmuje, mnie przyjmuje; a kto mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który mnie posłał. 41 Kto przyjmuje proroka jako proroka, zapłatę proroka otrzyma; a kto przyjmuje sprawiedliwego jako sprawiedliwego, zapłatę sprawiedliwego otrzyma. 42 Kto napoi choćby kubkiem świeżej wody jednego z tych małych jako [mego] ucznia, ten - tak właśnie mówię wam - nie straci swojej zapłaty".
1 Kiedy Jezus przestał dawać wskazania swoim dwunastu uczniom, odszedł stamtąd, by nauczać i głosić w ich miastach.
|
|
Jezus kończy przygotowywanie uczniów do służby misyjnej. Uświadomił im różne sytuacje, które mogą ich spotkać. Spotkają ludzi, którzy uwierzą im, spotkają też przeciwników w synagogach i wśród krewnych. Staną się uczestnikami walki duchowej, która podzieli ich krewnych na uczniów Jezusa i na Jego przeciwników.
Mieczem Jezusa jest słowo Ojca niebieskiego o królestwie. Głoszenie ewangelii powoduje napięcia i podziały. Pokojem Jezusa jest pokój z Bogiem dla każdego kto uwierzy. Pokój Jezusa nie polega na tolerancji zła, ale na miłości grzeszników szukających przebaczenia.
Miłowanie Jezusa przez uczniów nie pomniejsza ich miłości wobec ich bliskich. Miłowanie kogoś bardziej niż Jezusa nie odnosi się do przykazania mówiącego o miłości rodziców, lecz do ich niedostatecznej wiary w Jezusa. Uczniowie nie mają się poddać presji, gdyby ktoś z rodziny chciał ich odciągać od Jezusa Chrystusa.
Krzyżem jest negatywna reakcja rodziny na wieść, że ktoś uwierzył w Jezusa, że On jest Mesjaszem, choć przywódcy religijni temu zaprzeczają.
Kto nie uczyni Jezusa pierwszą i najważniejszą osobą swojego życia nie może być Jego uczniem.
Jeśli ktoś jest uczniem Jezusa, będzie coraz lepszym mężem, ojcem, dzieckiem, bratem, lepszą żoną, matką, siostrą i córką. Uczeń Jezusa będzie kochał innych jak siebie samego.
Krzyżem jest umiejętność ponoszenia społecznego kosztu bycia uczniem Jezusa. Podczas gdy jedni będą szanowali uczniów Jezusa, inni będą ich ośmieszali, potępiali i prześladowali.
Uczniowie Jezusa głoszący ewangelię są w tym dziele prorokami, bo ogłaszają i zapowiadają dzieła Boga. Uczniowie są uznani za sprawiedliwych, bo są wierni Bogu, bo są prześladowani podczas wykonywania służby. Rozradują się ludźmi, którzy przez ich słowo uwierzą w Jezusa. Nie tylko uwierzą, lecz zaspokoją potrzeby uczniów. Bóg zaś zaspokoi potrzeby ludzi pomagającym apostołom, czyli wysłannikom, misjonarzom.
„Kubek wody był jedynym darem, którego mogli udzielić ludzie najubożsi, symbolizuje on jednak dar wystarczający. Zimna woda była ulubionym napojem"
Ludzie, którzy uwierzą w Jezusa i obdarują uczniów, pozostaną na miejscu, a uczniowie pójdą dalej, do nowych miejsc i osób.
Jezus pokazał wagę głoszenia prawdy o Nim i Bożym zbawieniu oraz wytrwania w służbie pomimo lęku uczniów obawiających się przeciwników.
Jezus kończy szkolenie uczniów przed ich pierwszą samodzielną podróżą misyjną. Uczeń nie jest sam. Jego przyjacielem i Panem jest Jezus Chrystus, Syn Boży. Ma też braci i siostry, którzy razem z nim wierzą.
|