|
|
Mt 19,3-12
|
|
|
Po rozmowach z uczniami o tym kto jest wielki w królestwie i o tym ile razy należy przebaczać Jezus udał się do Judei. Tam nauczał i uzdrawiał. Po lekcji o wielkości i znaczeniu oraz przebaczeniu uczniowie wezmą udział w lekcji o małżeństwie. Okazję stworzyli faryzeusze, nauczyciele religijni, którzy posiadali różne opinie na temat małżeństwa.
"W starożytnym judaizmie rozwód nie był związany z podjęciem działań prawnych w sądzie. Mąż sporządzał list rozwodowy: "Opuszczam i oddalam moją żonę dnia dzisiejszego" i wręczał go małżonce."
W różnych dyskusjach z Jezusem nauczyciele religijni powołują się na treść 24 rozdziału księgi Powtórzonego Prawa: "Jeśli mężczyzna poślubi kobietę i zostanie jej mężem, lecz nie będzie jej darzył życzliwością, gdyż znalazł u niej coś odrażającego, napisze jej list rozwodowy, wręczy go jej, potem odeśle ją od siebie."
Część nauczycieli religijnych na podstawie tego miejsca Prawa Mojżeszowego uznawała cudzołóstwo jako jedyny powód separacji lub rozwodu. Inni nauczyciele wydłużali listę powodów.
Jezus odrzuca każdy powód uznawany za prawo do rozwodu, i przywraca pierwotny plan Boga opisany w księdze Rodzaju: "Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem."
Opuszczenie przez dojrzałego człowieka rodziców; złączenie, czyli poznanie, zaakceptowanie i umiłowanie wybranej żony; oraz zbudowanie przez mężczyznę i kobietę jedności duchowej, psychicznej i cielesnej opisuje pierwotny zamiar Boga wobec małżeństwa. Ten plan nie zakłada rozwodu ani separacji.
Jezus przywraca pierwotny plan Boga, skorygowany w historii przez Mojżesza, dopuszczającego rozwód i separację jako ustępstwo wywołane ludzką słabością. Skorygowany plan zawiódł. Pozwolił na to, aby mąż od pierwszego, czy setnego konfliktu z żoną rozmyślał o jej oddaleniu, a nie o budowaniu z nią jedności. Rozczarowania i konflikty w planie Bożym stanowią okazją do zbudowania lepszej jedności małżeńskiej, a w planie ludzkim, do jej rozerwania.
Cudzołożyć znaczy mieć stosunek płciowy z cudzą żoną lub cudzym mężem, dopuszczać się zdrady.
Nierząd oznacza rozpustę, rozwiązłość lub prostytucję. Nierząd oznacza więc niemoralne zachowania seksualne, w tym także cudzołóstwo. Taki związek seksualny w ogóle nie jest prawdziwym małżeństwem i nie wymaga rozwodu, lecz decyzji unieważnienia lub anulowania.
Pożądanie jest wykroczeniem poza prawdziwą potrzebę. Potrzeby seksualne są realizowane w małżeństwie, a pożądania poza małżeństwem. Pożądanie powoduje wpadnięcie w pułapkę, stąd powoduje upadek, prowadzi do grzechu. Wywołuje zranienie, oburzenie i zgorszenie.
Uczniowie Jezusa wchodzą do królestwa nie tylko z wiarą w Jezusa, lecz także z przemienionym przez wiarę sposobem myślenia i postępowania, z nową jakością w relacjach z innymi ludźmi.
Uczniowie rozumieli dotąd małżeństwo w perspektywie listu rozwodowego.
Uczniowie już wiedzą, co może uczynić wiara, znają moc modlitwy, uzdrawiają chorych, widzą ludzi nawracających się. Czy te doświadczenia pozwolą im i pozostałym wierzącym na zbudowanie dojrzałych i trwałych związków małżeńskich? Czy inni pozostaną czyści w stanie bezżennym do którego Bóg ich wezwie ze względu na potrzeby królestwa niebieskiego?
Jezus przeciwstawia się rezygnacji z zawierania małżeństwa i pozostawanie w stanie bezżennym z powodu obawy wytrwania w związku małżeńskim z jedną żoną wskazaną najczęściej przez rodzinę. Jezus mówi uczniom, że są zdolni, że mogą się nauczyć żyć inaczej, niż tworzyła to kultura związana z listem rozwodowym, w której Judejczycy traktowali prawo do rozwodu jako coś oczywistego.
Małżeństwo i bezżenność ludzi wierzących to dwa różne sposoby służenia Bogu i uczestnictwa w Jego królestwie.
Uczniowie znowu zobaczą Jezusa uzdrawiającego chorych. Tak samo jak moc Boża działa w uzdrawianiu ciała, tak działa na rzecz trwałych rozwijających się relacji małżeńskich i rodzinnych ludzi wierzących.
|