|
|
Mt 21,33-43
|
|
|
33 Posłuchajcie innej przypowieści: Był pewien gospodarz, który założył winnicę, i otoczył ją murem, i wydrążył w niej tłocznię, i zbudował wieżę. Potem wydzierżawił ją rolnikom i wyjechał. 34 A gdy przyszedł czas zbiorów, wysłał swoje sługi do tych rolników, aby wzięli jego zbiory. 35 Rolnicy natomiast zatrzymali jego sługi i jednego pobili, drugiego zabili, a innego obrzucili kamieniami. 36 Wysłał drugi raz inne sługi w większej niż ci pierwsi liczbie. Lecz z nimi tak samo postąpili. 37 W końcu posłał do nich swojego syna, bo mówił sobie: "Mojego syna uszanują". 38 Jednak rolnicy, gdy zobaczyli syna, powiedzieli sobie: "To jest dziedzic. Chodźcie, zabijmy go i obejmijmy jego majątek". 39 Porwali go więc, wyrzucili poza winnicę i zamordowali. 40 Gdy zatem wróci właściciel tej winnicy, co zrobi z owymi rolnikami?" 41 Odpowiedzieli Mu: "Ich samych skaże jako złych na nieszczęsną zgubę, a winnicę wydzierżawi innym robotnikom, którzy będą mu oddawać zbiory we właściwej im porze". 42 Jezus powiedział im: "Czy nigdy nie czytaliście w Piśmie: "Ten właśnie kamień, którym budujący wzgardzili, stał się głowicą węgła? Od Pana on pochodzi i w naszych oczach jest godny podziwu". 43 Dlatego oświadczam wam, że wam zostanie zabrane królestwo Boże, a dane będzie temu ludowi, który wydawać będzie jego owoce.
|
|
Jezus przybył do Jerozolimy witany przez uczniów. Pozytywna reakcja mieszkańców miasta wywołała wzburzenie arcykapłanów i uczonych w Piśmie, którzy zapytali Jezusa: "Jaką władzą to czynisz? Kto taką władzę Ci dał?" W odpowiedzi usłyszeli kilka pytań skierowanych do nich i dwie przypowieści.
W drugiej przypowieści Jezus opowiada o przedsiębiorcy, który założył winnice i produkował wino. Następnie wydzierżawił gospodarstwo rolnikom i wyjechał.
O ile nie było innej umowy, to zwyczajowo dzierżawcy płacili 25 % rocznego dochodu. Przez trzy lata właściciel nie otrzymał swoich należności.
Wysłani przez niego pracownicy zostali przez dzierżawców pobici, obrzuceni kamieniami i pozbawieni życia.
Dzierżawcy dosyć szybko postanowili przejąć cudzy majątek. Ale właściciel wróci i zaprowadzi porządek. Przestępcy poniosą karę, a inni, uczciwi dzierżawcy dostaną pracę.
Winnica w przypowieściach obrazuje Izrael. Stosunek do Jezusa podzielił Izrael na tych, którzy w Niego uwierzyli, i tych którzy Go odrzucili, najpierw potępiali, potem postanowili go zatrzymać i zabić.
Wierzący w Jezusa będą bardzo potrzebni po upadku autorytetu tych ludzi, którzy teraz uważają się za przywódców religijnych Izraela, a zostali wyznaczeni przez Boga jedynie na nadzorców Jego winnicy.
Kapłani i jako przywódcy religijni i nauczyciele Prawa wywodzący się ze środowiska faryzeuszów, to w Nowym Testamencie „Żydzi", określona wąska grupa społeczna, w odróżnieniu od „Judejczyków", czyli całego narodu izraelskiego.
Mieli służyć Bogu, ale przejęli Jego Prawo i Jego lud na swoją własność. Odrzucili wzór wiary i sprawiedliwość Abrahama oraz duchowy sens Prawa Bożego i jego sługę Mojżesza. W historii Izraela zgładzono wielu proroków posłanych do niego przez Boga. Słuchacze Jezusa wiedzieli, że ich przywódcy służą raczej samym sobie niż Bogu.
Przypowieść kończy się pytaniem Jezusa: „Gdy zatem wróci właściciel tej winnicy, co zrobi z owymi rolnikami”, oraz twardą w wymowie odpowiedzią arcykapłana lub faryzeusza: „winnicę wydzierżawi innym robotnikom, którzy będą mu oddawać zbiory we właściwej im porze”. Wokół Jezusa powstaje już nowy lud, inny lud Boży. Królestwo Boże rozumiane jako zbawienie jest dostępne dla tych ludzi, którzy uwierzyli w Jezusa oraz przyjęli panowanie Boga w swoim życiu. Królestwo przestaje być własnością jednego narodu, otwiera się dla wierzących z wszystkich narodów.
Przypowieść została zrozumiana poprawnie. Przywódcy religijni pobłądzili, rozbili się w zetknięciu z Jezusem. Mesjasz okazał się kimś innym, niż ten oczekiwany przez nich. Przywódcy religijni usłyszą jeszcze przypowieść Jezusa o uczcie weselnej, jaką wyprawił król swojemu synowi.
|