|
|
Mt 25,1-13
|
|
|
Jezus nadal wyjaśnia okoliczności swojego przyszłego powtórnego przyjścia, a także konsekwencje Jego przyjęcia i odrzucenia jako Syna Bożego przez ludzi z wszystkich narodów. Po przypowieści o słudze, który wykorzystał nieobecność pana i przejął samowolnie władzę nad współsługami, teraz opisuje królestwo Boże posługując się obrazem weselnym.
Siedmiodniowe uroczystości ślubne rozpoczynały się wieczorem pierwszego dnia. Druhny pozostawiały pannę młodą i udawały się z pochodniami na spotkanie pana młodego. Następnie przyprowadzały go do oblubienicy i wszystkich razem odprowadzały do domu pana młodego.
Pochodnie nasączane oliwą mogły się palić tylko kilkanaście minut, dlatego potrzebny był zapas oliwy. Druhny pełniły zaszczytną funkcją, zapomnienie o zapasie oliwy mogło doprowadzić do obrazy gospodarzy, a nawet wyproszenia z uczty weselnej lub zamknięcie bramy wejściowej, by nie weszli spóźnieni goście.
Druhny przygotowane to ci Judejczycy oraz pierwsi wierzący przedstawiciele innych narodów, którzy uwierzyli w Jezusa.
Druhny nieprzygotowane to ci Judejczycy, którzy nie wykazali zainteresowania w czasie Jego pierwszego przyjścia. Na pewien czas zostaną zamknięte drzwi królestwa, lecz w przyszłości będą mieli jeszcze wiele okazji spotkania się z misyjnym Kościołem, ze wspólnotą uczniów Jezusa.
Postawa pięciu przygotowanych druhen jest dla uczniów Jezusa wzorem dojrzałej wiary. Ludzie dojrzali w wierze, podobnie jak panny, winni być przygotowani na powtórne przyjście, pełnego chwały, Syna Bożego, nawet gdyby ono się opóźniało, aby ich życie było gotowe na Jego przyszłe, powtórne, a nawet opóźniające się przyjście pełnego chwały Syna Bożego.
Postawa pięciu druhen nieprzygotowanych jest dla uczniów Jezusa wzorem ludzi, którzy nie są gotowi do spotkania z Nim i są zaskoczeni nawet jego pierwszym przyjściem.
Spóźnienie pana młodego nie ma wielkiego znaczenia, bo pierwszy dzień wesela wypełniały tańce panny młodej w towarzystwie druhen. Opóźnienie powtórnego przyjścia nie ma znaczenia dla Jego szczęśliwych i rozradowanych pewnych zbawienia uczniów. On może przyjść zawsze, bo Jego uczniowie trwają w wierze i oczekiwaniu.
Zbędne i zbyt długiego poszukiwanie oliwy dla uczniów Jezusa może oznaczać na przykład takie poszukiwanie prawdy, że w końcu jej nie znajdują. Skupiają się na zwyczajach religijnych, a nie myślą o Bogu i Jego słowie.
Zasuwa w drzwiach otwarta oznacza wiarę, jako przygotowane i pewne wejście do królestwa Bożego. Zasuwa zamknięta oznacza, że nie ma automatycznego wejścia w relację z Bogiem, bez uwierzenia rozumianego jako akt jednorazowy, którego nic nie może zastąpić. Uwierzenie otwiera dostęp do Boga i umożliwia zaufanie Bogu przez resztę życia.
Życie człowieka bez wiary oznacza grzech czyli błądzenie. Śmierć może zdarzyć się niespodziewanie. Mówienie: „Panie, panie, otwórz nam!” wtedy, gdy czas na decyzję wiary minął już nie pomoże. Gotowość przyjęcia zbawienia jest ostatecznie osobistą odpowiedzialnością każdego człowieka przed jego śmiercią.
Jezus nie zakończył jeszcze wyjaśniania podstaw przyszłego osądzenia Izraela i narodów. Również słuchacze Jezusa w Jerozolimie mogą usłyszeć o tym, czego Jezus nauczał wcześniej w Galilei. Królestwo Ojca niebieskiego jest otwarte także dla mieszkańców Jerozolimy.
|