|
|
Mt 13,36-43
|
|
|
Słuchacze przypowieści, a pośród nich uczniowie Jezusa, nie rozumieją w pełni odniesienia przypowieści do realnej rzeczywistości, dlatego proszą Jezusa o wyjaśnienie jednej z nich.
Po ogłoszeniu ewangelii o królestwie, przeciwnicy zasiali pośród słuchaczy Jezusa chwast obłudy religijnej, który właśnie zaczął wyrastać..
Uczniowie są zaskoczeni nauczaniem Jezusa w przypowieściach. pytają teraz o znaczenie drugiej przypowieści. Zasiewanie ziarna z pierwszej przypowieści zostało teraz rozbudowane o zaskakujący wątek dosiania chwastu przez przeciwnika gospodarza. Został dodany wątek walki duchowej. Sieje nie tylko Jezus, sieje również Jego przeciwnik.
Dobre ziarno to pszenica, z której wypiekano chleb, podstawowy składnik pokarmu słuchaczy Jezusa. Zasiany chwast to roślina, którą można odróżnić od pszenicy dopiero po pojawieniu się kłosów. W przypadku zachwaszczenia pola podczas żniw ścinano najpierw kłosy pszenicy, które wyrastały ponad chwasty. Po zakończeniu zbiorów usuwano chwasty przeznaczając je na opał.
Dobrym ziarnem jest prawda o Bogu widoczna w nauczaniu i czynach Jezusa. Chwasty, czyli pomówienia, kłamstwa i oskarżenia rozsiewają ziemscy przeciwnicy Jezusa, którzy niedawno oskarżyli Go, że czyni znaki mocą złego ducha. To są ci ludzie, którzy odrzucają zbawienie ofiarowane im teraz przez Boga reprezentowanego przez Syna. To przez nich przemawia Zły, a nie przez Jezusa.
Bóg stworzył człowieka na swój obraz i podobieństwo, zły natomiast zasiał w ludziach pożądanie i dał im poznać grzech.
Bóg obdarował lud izraelski poznaniem siebie, lecz nauczyciele religijni zachwaścili objawienie Boże swoimi wyjaśnieniami Tory tak, że prości ludzie nie wiedzieli czym mają się kierować. Jezus przywraca Boże znaczenie Tory oraz jeszcze pełniej objawia Boga.
Światem są nie tylko poganie, do świata oddzielonego od Boga, skłóconego z Bogiem lub nawet wrogiego Mu należy także wielu członków ludu izraelskiego. W ludziach otaczających Jezusa oraz tych, którzy spotkali Go na terenie Judei i Galilei zostały posiane lęk, niepewność i rozczarowanie.
Żniwa kończą cykl pracy, jako symbol oznaczają koniec jakiegoś okresu, koniec epoki, oznaczają też koniec etapu w historii zbawienia Bożego.
Żniwem będzie sąd polegający na rozdzieleniu wierzących od niewierzących. Tylko Bóg zna to, czego nie można rozpoznać teraz, czyli prawdziwe motywacje i decyzje ludzi.. Jedynie na końcu, w dniu sądu będzie można skutecznie oddzielić sprawiedliwych od nieprawych. Prawdę o człowieku mogą ujawnić tylko Bóg i Jego aniołowie. Stanie się to u kresu doczesności.
W królestwie dostrzeganym na ziemi niekiedy nie można odróżnić wiary od niewiary, prawdy od elokwencji, świętości od prawdziwej świętości, miłowania siebie od miłowania Boga. Królestwo ma niejednorodny charakter - w jego skład wchodzą święci i grzesznicy.
Teraz nie można oddzielić tych ze świata i tych z królestwa, dlatego Jezus naucza w przypowieściach.
Wszyscy, którzy w Niego uwierzą i będą postępować sprawiedliwie, tak jak Bóg chce, przetrwają próby. Jako wytrwali okażą się zwycięzcami i uczestnikami królestwa Bożego.
|