1 Na początku było Słowo, to Słowo było u Boga, Bogiem było to Słowo. 2 Ono było na początku u Boga. 3 Wszystko przez Nie się stało; bez Niego nie stało się ani jedno, cokolwiek się stało. 4 W Nim było życie, to życie było światłem ludzi. 5 To światło świeci w ciemności i ciemność jej nie opanowała. 6 Pojawił się człowiek posłany od Boga, Jan mu na imię. 7 Przyszedł on dla dawania świadectwa, aby być świadkiem owego światła, by wszyscy dzięki niemu uwierzyli. 8 Nie on był światłem, lecz aby stał się świadkiem co do owego światła. 9 Światło prawdziwe, oświecające każdego człowieka, przyszło na świat. 10 Na świecie było [Słowo], a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. 11 Do swego przyszło, a swoi Go nie przyjęli. 12 Tym jednak, którzy przyjęli Je, dało możność stania się dziećmi Boga: tym, którzy wierzą w Jego imię. 13 A tacy nie z krwi, nie z pragnienia ciała, nie z pragnienia człowieka, lecz z Boga się narodzili. 14 To Słowo, pełne łaski i prawdy, ciałem się stało i swój namiot postawiło wśród nas. I zaczęliśmy oglądać Jego chwałę, chwałę Jednorodzonego od Ojca. 15 Jan daje o Nim świadectwo, gdy wołając oświadcza: "Ten, o którym mówiłem, że idzie za mną, już przede mną się pojawił, bo był wcześniej niż ja". 16 Przecież z Jego pełni my wszyscy otrzymaliśmy, także łaskę po łasce; 17 Prawo bowiem zostało dane za pośrednictwem Mojżesza, a łaska i prawda pojawiły się za pośrednictwem Jezusa Chrystusa. 18 Boga nikt nigdy nie zobaczył; Jednorodzony, Bóg, który jest w łonie Ojca, On pouczył.
|
Ewangelia według św. Jana, czwarta ewangelia Nowego Testamentu została napisana najpóźniej, przez najmłodszego z dwunastu apostołów. Mówi ona o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym.
„Jak w ewangeliach synoptycznych, tak i tutaj centralną postacią jest Jezus, ale mocniej i wielokrotnie podkreślane jest Jego synostwo Boże i posłannictwo. Jezus jest Słowem Ojca, światłem i życiem ludzi i całego świata, chlebem żywym, przesłanym światu przez Boga Ojca, dobrym pasterzem, drogą do Ojca, prawdą, barankiem składającym Ojcu siebie na ofiarę za ludzi.”
Słowem jest Syn, w pełni Bóg – Chrystus, Mesjasz i w pełni człowiek - Jezus. Jezus Chrystus nie został stworzony, On zawsze istnieje. Jezus Chrystus jest stwórcą. Jezus Chrystus jest światłem odbitym od Boga, najpełniejszym objawieniem Boga, Prawdą. Jezus Chrystus zwyciężył świat i grzech.
Jezus i Jan Chrzciciel są rówieśnikami, równymi sobie jako ludzie. Jan jest świadkiem, a Jezus jest treścią janowego świadectwa.
Ciemność to niewiara z powodu niedostrzegania, niezrozumienia lub odrzucenia światła prawdy zawartej w Objawieniu Boga.
Światem są ludzie oddaleni, obojętni i wrodzy wobec Boga, nie mogący wymówić się od winy. Światem są Judejczycy i ludzie z innych narodów, którzy nie rozpoznali Go jako stwórcy i nie uwierzyli ani Janowi, ani Jezusowi.
Niewidzialny Bóg, stał się widzialnym w Synu. Bóg „postawił namiot”, zamieszkał na ziemi pośród ludzi, jest obecny, można Go dotknąć, jest blisko.
Jezus Chrystus najlepiej nauczał Prawa i najpełniej je stosował. Jezus Chrystus zna Ojca, nikt nie może powiedzieć, że zna Boga lepiej od Niego.
Judejczycy oczekiwali, że Bóg objawi swoją chwałę na sposób przypominający kosmiczny spektakl pełen fajerwerków. Objawił się w mocy, w prawdzie, w łasce i zbawieniu.
Rozpoczęło się i trwa nowe przymierze Boga z wszystkimi ludźmi, którzy przez wiarę w Jezusa Chrystusa narodzili się na nowo i są dziećmi Bożymi.
|