FUNDACJA BIBLOS powstała w celu upowszechniania znajomości Pisma Świętego, zaspokojenia potrzeb wynikających z trudności w jego zrozumieniu, a także w celu pełniejszego poznania i rozumienia jego znaczenia przez członków Kościoła i społeczeństwa polskiego.

BIBLOS to pierwsze słowo Nowego Testamentu. Pojawia się w pierwszym wierszu pierwszego rozdziału Ewangelii wg św. Mateusza.

Słowo BIBLOS, oznaczające „księgę”, „rodowód”, odnosi się do rodowodu Chrystusa, ksiąg Starego Testamentu, „księgi życia”, „ksiąg magicznych”. Pojawia się w Biblii w różnorodnych kontekstach. Oto niektóre z nich: (proszę zauważyć, że jest to zawsze to samo słowo)

„Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama.”(Mateusza 1,1)
„Co zaś dotyczy umarłych, że zmartwychwstaną, czyż nie czytaliście w księdze Mojżesza, tam gdzie mowa "O krzaku", jak Bóg powiedział do niego: Ja jestem Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba.”(Marka 12,26)
„Niech ta Księga Prawa będzie zawsze na twych ustach: rozważaj ją w dzień i w nocy, abyś ściśle spełniał wszystko, co w niej jest napisane, bo tylko wtedy powiedzie ci się i okaże się twoja roztropność..”(Jozuego 1,8)
„Nauczali oni w Judzie, a mieli ze sobą księgę Prawa Pańskiego i obchodzili wszystkie miasta Judy, pouczając lud.”(2 Kronik 17,9)
„Tak szaty białe przywdzieje zwycięzca, i z księgi życia imienia jego nie wymażę. I wyznam imię jego przed moim Ojcem i Jego aniołami.” (Objawienia 3, 5)
Jeśli się ktoś nie znalazł zapisany w księdze życia, został wrzucony do jeziora ognia.” (Objawienia 20, 15)

Na powstanie FUNDACJI BIBLOS miało wpływ kilka faktów:

Po pierwsze, Konstytucja o Objawieniu opublikowana w 1965 roku przez Sobór Watykański II Kościoła Katolickiego dotycząca:
- Udostępniania egzemplarzy Pisma św.
- Nowych tłumaczeń z języków oryginalnych
- Tworzenia pomocy do zrozumienia Pisma
- Czytania ze zrozumieniem przez członków Kościoła
- Nauczania w liturgii, katechezie, rodzinie i wspólnotach.

Po drugie, wielość tradycji i sposobów podejścia do rozumienia Pisma św. Obok katolików żyją w Polsce członkowie innych Kościołów chrześcijańskich, które uznają Pismo św. za główne lub jedyne źródło przekonań. Wszystkie Kościoły chrześcijańskie trudziły się przez wieki, by lepiej zrozumieć Pismo św. W Polsce żyją również Judejczycy, dla których ważne jest znaczenie hebrajskich ksiąg Starego Testamentu.

Po trzecie, rozwój badań lingwistycznych i teologicznych, których wyniki pozwalają pełniej zrozumieć Pismo św. Badania naukowe usunęły wiele dawnych trudności. Osoby, miejsca, zdarzenia historyczne opisane w Biblii znajdują już dzisiaj potwierdzenie, chociaż przez wieki były podawane w wątpliwość. Wzrasta liczba pełnych i cząstkowych manuskryptów Pism Starego i Nowego Testamentu.

Po czwarte, przynależność Pisma św. do kultury – jest ono czytane także przez niechrześcijan. W literaturze polskiej znajdujemy cytaty Pisma, postacie, zdarzenia i obrazy biblijne. Cytaty Pisma znajdujemy w polskich przysłowiach.

"W cudzym oku widzisz belkę, a w swoim i źdźbła nie dojrzysz" (O. Kolberg, Przysłowia, Oko, 38)
"Dwom panom służyć trudno" (O. Kolberg, Przysłowia, Pan,12)
"Lepiej jest swoje nadzieje pokładać w Panu, aniżeli mieć ufanie w możnych panach" (O. Kolberg, Przysłowia, Pan, 34).

Po piąte, informacje o Piśmie św. zostały uwzględnione w systemie szkolnictwa narodowego.

Prezes Zarządu
Henryk Knapik